Racegames waren mijn lust en mijn leven in mijn eerste jaren als gamer. Veel van die games waren top down racers, of maakten gebruik van een isometrisch perspectief. Op de Commodore en de EGA PC had ik mijn favorieten. Mijn grootste eis voor een racegame was dat ik het gevoel had dat ik het echt tegen iemand opnam, in plaats van meerijdende obstakels die voor mijn tegenstanders moesten doorgaan. Op een dag huurden mijn beste vriend en ik in de lokale videotheek Micro Machines voor de NES, omdat we zin hadden in een racegame voor twee spelers.
“Dat is soms behoorlijk nagelbijten, zeker als je langs het randje van de de afgrond gaat.”
Als je genoeg hebt van het racen met de gebruikelijke Formule 1-auto’s, rallywagens of MotoGP-motoren in hun natuurlijke omgeving, dan is de Micro Machines-serie misschien iets voor jou. Het gaat om een soort speelgoedautootjes die elkaar proberen af te troeven op diverse locaties in en rond het huis. De miniatuur-sportwagens racen bijvoorbeeld rond op een bureaublad, 4×4’s in de zandbak, Formule 1-auto’s op een snookertafel, enzovoort.
Deze levels zitten boordevol variatie en visuele knipogen. Op de snookertafels is de baan geschilderd, hoewel het de speler vrij staat om short-cuts uit te proberen, of juist een veiliger en rustiger omweggetje te kiezen. Kijk ondertussen uit voor de biljartballen. Je kan zelfs racen met kleine tankjes, en proberen om je tegenstander neer te schieten als ze zo stom zijn om voor je loop langs te karren. De bureaublad circuits bevatten mappen om overheen te springen, puntenslijpers om te vermijden en veel visuele grappen zoals opengeslagen huiswerk.
In de twee-speler-modus is het de bedoeling om je tegenstander van het scherm te rijden. Beide deelnemers rijden niet zoals te doen gebruikelijk in een splitscreen, je zit op hetzelfde scherm. Als ééntje te ver uitloopt verdwijnt de ander van het scherm en scoor je een punt. Dat is soms behoorlijk nagelbijten, zeker als je langs het randje van de de afgrond gaat. De besturing is erg direct en snel, en dat maakt dat ik tijdens de paniekerige situaties soms onnodig de klos was.
Conclusie:
Als je qua racegames eens opzoek bent naar iets anders, dan is dit een prima titel. De game ziet er verzorgd uit, en het verschil in circuits en bijbehorende obstakels draagt zeker bij aan een lange speelduur. Als twee-speler game is dit één van mijn favorieten op de NES. Ik herinner me meerdere weekends waarmee we op de NES helemaal los gingen met deze (altijd weer gehuurde) game. Een heerlijke game voor het nodige angstzweet in de handjes.
Geef als eerste een reactie