Helemaal niet jaloers of zo: MSX

Er was een tijd dat de PC nog lang niet zo algemeen was. In die tijd had je nog de zogenaamde ‘homecomputers’ zoals de VIC-20, C64, Atari ST, ZX spectrum en de MSX. De MSX is een soort universeel systeem dat door meerdere fabrikanten werd uitgegeven, waaronder Philips. Qua spelletjes is de MSX misschien wel een mijlpaal. Software huizen als Konami brachten vele prachtige games voor dit systeem uit, en dat maakte de MSX tot een zeer succesvol systeem.

“Het gebeurde ons af en toe dat we het toetsenbord kapot sloegen…”

We schrijven middel jaren 80. Zelfs ons kleine plattelandsschooltje kon de vernieuwing niet tegenhouden, en daarom kwam een MSX in ons leven. Ik was in die tijd zo’n beetje de eerste van mijn klasgenootjes met een computer (een VIC-20 die ik met kauwgom bijeen wist te houden). Elke pauze mochten twee kinderen een half uurtje wat educatieve spelletjes doen. Wie heeft vroeger niet het topografie helikopter spel gespeeld? Je kreeg een plaatsnaam, en vloog over een kaartje zo snel mogelijk naar die plek toe. Als je dan een plek of 10 had gevonden kreeg je weer wat bonus seconden, en werden de plaatsnamen wat moeilijker.

Wie aan het eind van de maand de hoogste score had behaald kreeg meestal een pluim voor de klas. Achteraf klinkt het wat zielig, maar toen vonden ik en mijn klasgenoten dat maar wat stoer. Natuurlijk kon ik gewoon het spel gaan spelen, maar ik besloot iets veel leukers te doen. Op de VIC-20 had ik al wat programmeerkennis opgedaan. Met een beetje prutsen kwam ik erachter hoe ik met het programma kon rotzooien, en de hoogste score was van mij. Op een gegeven moment is men daar een keer achtergekomen, en mocht ik een maand niet meer achter de computer.

Tijdens de zomervakantie ging ik nog wel eens logeren bij twee nichtjes in Brabant die ook een MSX hadden. Uren heb ik op dat ding gespeeld. Een jaar of twee later had mijn beste vriend ook een MSX op zijn kamer. Eerst nog met alleen een tapedeck, maar uiteindelijk ook met een diskdrive. Hij was helemaal gek van de ‘Maze of Gallious.’ Ik kon mijn lol op met Footballer of the Year. Verder ontwikkelden wij allebei een voorliefde voor Konami games. Zodra het Konami logo in beeld schoof wist je gewoon dat het met de kwaliteit van het spelletje wel goed zat. Tientallen spelletjes kon je op een diskette kwijt, en een volle disk met games betekende dus uren spelplezier. (dit is het moment dat ik in de verleiding kom om te verzuchten dat alles vroeger beter was)

Sommige games van Konami hadden ook nadelen. We hadden inmiddels een disk met enkele sportgames van Konami weten te bemachtigen. Veel atletiek spelletjes kwamen op hetzelfde neer: je mannetje ging harder lopen als jij sneller op de cursor toetsen ramde. De arme MSX kreeg het zwaar te verduren, en het gebeurde ons af en toe dat we het toetsenbord kapot sloegen. Dat moest dan weer gemaakt worden, en dat is zeker met een homecomputer erg duur. En natuurlijk ook weer een boze vader…

Ik heb zelf nooit een MSX gehad. Ik was en bleef een Commodore fanboy. Na mijn VIC-20 volgde een commodore 64. Nog voor de Bit-wars een ding was hadden mijn vrienden en ik een discussie wat beter was: de MSX of de Commodore. En hoewel ik de MSX altijd heel stoer MS-Niks bleef noemen was ik toch wel heel erg jaloers op een aantal van die gelikte Konami-games. Iemand zin in een potje Hyper-Olympics?

Mijn favoriete 10 op de MSX:
1 1942
2 Eggerland
3 Pinguïn Adventure
4 F1 Spirit
5 Vampire killer
6 Metal Gear
7 Yie Ar Kung Fu
8 Footballer of the Year
9 Maze of Gallious
10 Nemesis

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.