Midnight Club II (PS2, PC, Xbox)

Rockstar, die kennen we van de GTA serie! GTA was begin deze eeuw de grote aandachtstrekker, maar er waren ook genoeg mensen die wel te porren waren voor een potje Midnight Club II. MNC2 is geen missie-based spel, maar meer een gewone racer. Toch konden ze het niet laten wat criminele ingrediënten toe te voegen. In MNC2 doe je namelijk mee aan illegale straatraces. Vanwege de destijds groeiende hype rond the Fast and the Furious was dat natuurlijk lekker actueel.

“Daarbij zijn je tegenstanders ware Terminators, ze willen je koste wat het kost plat drukken tegen de muur.”

Wat hebben Nederlandse straatracers niet, wat de collega’s in The Fast and the Furious wel hebben? Stijl, geld en looks. Straatracers in Nederland hebben meestal een opgevoerde Opel Manta en luisteren naar de naam Harry. Ze hebben vaak een matje, en vinden het stoer om de lelijkste stickers op hun Opel te plakken. (Of keek ik destijds teveel naar New Kids?) Door de TFATF hebben ze het straatracen ontdekt. Net zoals ik vroeger na het zien van Ivanhoe Roger Moore nadeed doen zij TFATF na. Wil jij ook straatracen, maar dan wel met stijl, laat dan de snelweg liggen en pak dit spel ter hand.

In deze game krijgen we te maken met auto’s zoals god het bedoeld heeft. Je begint met een middelmatig karretje, maar na het winnen van wat races komen er betere bolides vrij. In principe gaat de race volgens een parcours, maar aangezien je door de stad scheurt staat het je vrij om eens een zijstraatje in te schieten, of een short-cut te nemen via een winkelcentrum. Hierdoor kan je flink wat kostbare tijd besparen in de alles of niets wereld van het straatracen. Naast diverse auto’s is er ook een motor beschikbaar.

Dit klinkt allemaal erg spectaculair, maar in de praktijk kan je je beter aan de aangegeven parcours houden. Zodra je ergens een zijstraatje neemt moet je zelf de weg zien te vinden, en in de chaos heb je vaak niet de tijd om de map eens te bestuderen. Daarbij zijn je tegenstanders ware Terminators, ze willen je koste wat het kost plat drukken tegen de muur, en vinden moeiteloos de weg door de stad. Daardoor gaat wel veel van het op zich leuke spelidee verloren.

Conclusie
De wagens sturen verder wel prima, en het spel ziet er strak uit. Jammer dat de weg vaak wat laat wordt aangegeven waardoor je wel over bijzonder goede reacties moet beschikken om een race de eerste keer te winnen. Verder is het soms zo donker dat je echt niets kan onderscheiden. De hoge snelheden, de politiehelikopter en het commentaar van je mede-straatracers zorgen wel voor het juiste sfeertje. MNC2 is een aardige arcaderacer die velen zeker zal kunnen bekoren. Het is zeker niet de makkelijkste game, en dus moet je er wel wat tijd in stoppen om de weg te leren kennen. Alleen dan kan je maximale lol uit deze game halen. Voor de echte snelheidsduivels onder ons een goede keuze.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.