De Metroid serie is natuurlijk een hele bekende. Naast Mario en Zelda is het wellicht de beste en bekendste franchise van Nintendo. Na games voor de NES, Gameboy, SNES en GBA kon destijds een Cube versie niet uitblijven. Deze nieuwe Metroid werd met veel bombarie aangekondigd: het zou gaan om de te hebben game voor de console. Destijds was ik het daar helemaal mee eens. Nu, jaren later, eens kijken hoe ik daar nu over denk…
“Metroid heeft altijd bekend gestaan om zijn vernieuwende gameplay.”
Net als in de andere Metroid games ben je Samus Aran, een vrouwelijke premiejager. Gekleed in een veelzijdig battle-suit ga je op onderzoek naar de Space Pirates, tuig dat experimenten doet met het muteren van wezens op de planeet Tallon IV. je begint de game op hun ruimteschip. Dit begin van de game geldt als een soort tutorial. Als je op dit schip een enorm gemuteerd gedrocht hebt afgemaakt en je naar je eigen schip bent gevlucht, ontploft het schip van de Space Pirates en ben jij op weg naar Tallon IV.
Metroid heeft altijd bekend gestaan om zijn vernieuwende gameplay. Je speelt deze game niet van level naar level. Je bevindt je op een planeet, en dat is één groot level. Dat betekent echter niet dat je meteen kan gaan en staan waar je wilt, zo kan je op bepaalde plekken pas komen als je de juiste upgrades hebt voor je suit of wapen. Zo kan je bijvoorbeeld eerst niet in een ruimte komen waar lava vrolijk stroomt, omdat het te heet is. Verderop in de game vind je een upgrade die je pak bestand maakt tegen hitte. Nu kan je weer teruggaan naar de bewuste kamer en daar verder op zoek. Je kan ook niet overal saven in de game, je moet hiervoor naar een speciale save-room. Dankzij een duidelijke 3D map, die je van alle kanten kunt bekijken, is de weg terug naar zo’n save-room altijd te vinden.
Je pak heeft een hele hoop gadgets. Hoe verder je in de game komt, hoe meer wapens en opties je pak krijgt. In je helm heb je een aantal verschillende vizieren. In het begin heb je alleen de twee noodzakelijke: de combat visor en scan visor. De eerste is de standaard visor die je gebruikt voor gevechten. De tweede is voorzien van een vergrotend scherm in het midden, bij vele objecten zie je met deze visor een rood of oranje symbool verschijnen. Dit object kan je dan scannen, door te scannen krijg je nieuwe informatie over het verhaal, maar ook over zwakke plekken van wezens. Bijna alle informatie wordt opgeslagen in je logboek. Daarnaast kan je op deze manier knoppen activeren. Later in de game vind je nog twee visors en ook meerdere upgrades voor je pak zelf, waardoor je bijvoorbeeld tegen hitte bestand raakt. Een laatste, maar niet onbelangrijke optie van de Power Suit is dat met één druk op de X-knop de camera naar third person gaat, en het pak veranderd in een bal. Het voordeel hiervan is dat je veel meer plaatsen kan bereiken en het een afwisselende en uitdagende gameplay oplevert.
De besturing van Metroid Prime hadden we nog niet eerder zo gezien. Auto-locken doe je met de L-toets, zodra je deze hebt ingedrukt draai je niet meer met de stick maar loop je zijwaarts om datgene heen waar Samus op gelockt heeft (vaak een vijand). Deze manier van besturen is na even wennen werkelijk perfect. Over de graphics en sound kunnen we kort zijn. Grafische pracht als deze is simpelweg niet vaak uit een Cube getoverd en de sound, al helemaal met een surround set, weet de Metroid sfeer perfect te benadrukken.
Conclusie
Metroid Prime is een briljante game. Hoewel sommige mensen het wellicht niet kunnen waarderen dat je vaak terug moet lopen over Tallon IV, langs plaatsen waar je al geweest bent, waar je dezelfde creatures nogmaals moet afmaken, zal dit spel menig gamer laten juichen van geluk. Ik durf gerust te zeggen dat ook bijna 20 jaar later dit nog steeds één van mijn favoriete Gamecube titels is. Mocht je verzamelen voor dit systeem, dan is er geen enkele reden om deze titel niet aan te schaffen. Kopen!
Be the first to comment