In den beginne had een dorpsgenootje net een Super Nintendo aangeschaft. Bij deze console zaten twee spelletjes: Star Fox en Super Mario World. Mario kende ik al, en als Sega adept was ik natuurlijk meer van Sonic. Star Fox heb ik wel een tijdje gespeeld, maar destijds wist ik het spel aanvankelijk niet op waarde te schatten. Toen ik jaren later in een vlaag van nostalgie een SNES kocht voor Mario Kart kwam ik erachter dat Star Fox voor die tijd toch wel een imposante game was.
“De vlieggedeelten in Star Fox Adventures zijn spaarzaam, maar wel dik in orde.”
In Star Fox was het vooral vliegen en blasten geblazen. In een voor die tijd unieke 3D omgeving bestuurde je een ruimte schip door diverse vijandelijke werelden. Held Fox McCloud werd bijgestaan door enkele (kindvriendelijke) collega’s. Beetje, vliegen, beetje blasten, en de gemiddelde gamer was het mannetje (of vrouwtje). Daarom viel het me ook een beetje rauw op het dak toen ik hoorde dat Star Fox Adventures meer een soort platformspel was.
Naast het vliegen blijkt Star Fox dit keer vooral een platform adventure. In een door dino’s gedomineerde wereld gaat Fox op pad om de bewoners van de Dino planeet te beschermen. Fox wordt achtervolgd door een klein dino’tje die van tijd tot tijd Fox te hulp komt. Beetje graven, beetje door muren beuken, dat werk. Fox zelf heeft een soort staf waarmee hij wat kan schieten. Qua platform actie is Star Fox een vage eend in de bijt, het springen gebeurt namelijk min of meer automatisch, en dat is eigenlijk een verarming van de gameplay.
Het vlieggedeelte blijft in dit spel ver op de achtergrond, iets wat vele Star Fox fans zullen betreuren. Soms begrijp ik de strategie van Nintendo niet helemaal. Na het geweldige Mario World kwam er op de SNES nooit echt met een deel 2, maar wel allerlei andere spelletjes met Mario waarvan alleen het Kart echt leuk was. Waarom met Gameplay gaan rommelen als iets juist zeer wordt gewaardeerd? De vlieggedeelten in Star Fox Adventures zijn spaarzaam, maar wel dik in orde.
Conclusie
Star Fox ziet er prima uit, hoewel het spel bij al te heftige beelden wel eens begint te haperen. De Cube kon het kennelijk niet helemaal aan. Vreemd, want ik heb imposantere spellen op dit systeem gezien die prima liepen. Al snel kwam ik er achter dat Star Fox niet echt een platformer is, maar meer een soort Zelda kloon. Zeker geen slecht spel, maar gewoon niet direct wat ik van Star Fox had verwacht.
Geef als eerste een reactie