Wie had gedacht dat toen in 1983 Hyper Olympic (in het westen bekend als Track & Field) uitkwam we te maken zouden krijgen met een sport genre an sich? Sinds deze verzameling minigames een succes in de arcades en op diverse homeconsoles werd kregen we elk olympisch toernooi wel weer een aantal van dit soort titels te verwerken. En hoewel originaliteit vaak ver te zoeken is kan ik me meestal prima vermaken met deze games.
“Als Nederlander was ik natuurlijk geïnteresseerd in het schaatsgedeelte.”
Wederom zijn de Olympische Winterspelen onderdeel van een officieel gelicenseerde titel, deze keer Lillehammer 1994. De Europese versie (Winter Gold) beschikte niet over de licentie, maar het gaat verder om hetzelfde spel. De speler kan uitkomen voor 20 verschillende landen in 7 verschillende evenementen: alpineskiën, biatlon, schansspringen, bobsleeën, slalom-skiën, shorttrack schaatsen en freestyle skiën. Natuurlijk kan je alle onderdelen afzonderlijk spelen, maar het is ook mogelijk een compleet toernooi af te werken met alle onderdelen of enkele onderdelen.
Het gaat hier om een serie mini-games en dus verschillen bediening en perspectief per evenement. Ski-evenementen worden weergegeven in een isometrisch perspectief. De skispelletjes zijn vrij simpel. Bij de afdaling kan je mannetje hurken om te versnellen en de ski’s bij elkaar schuiven om te remmen. Sprongen in freestyle en schansspringen worden geactiveerd via de knoppen. Biatlon wordt gezien vanuit een side-scrolling aangezicht. De knoppen worden gebruikt om te versnellen, maar in plaats van alleen maar rammen moet je ook rekening houden met je hartslag.
Als Nederlander was ik natuurlijk geïnteresseerd in het schaatsgedeelte. Shorttrack wordt gezien vanuit een top-down perspectief, waarbij de bewegingen van de atleet worden gecontroleerd door afwisselend links en rechts op de d-pad te drukken. Shorttrack is een een vrij intensieve duw en trek sport, en die energie komt in deze minigame totaal niet over. Bobslee wordt gezien vanuit een 3D-perspectief van een derde persoon achter de slee.
Conclusie:
Zoek je iets nieuws dat je nog niet tegenkwam in bijvoorbeeld Winter Games? Laat deze game dan vooral liggen. Winter Olympic Games: Lillehammer ’94 is net zo origineel als de programmering van SBS6 en de tegenwoordige ideeën van John de Mol. Daarmee bedoel ik dat het vooral om oude wijn in nieuwe zakken gaat. Desondanks is het heel speelbaar. Had je nog niet zo’n game op de Game Boy, en wil je er echt echt echt één, dan is deze titel niet minder dan de andere opties.
Be the first to comment