Begin deze eeuw las ik online over een leuk spel idee: het managen van een muziekband als spelletje. Op de playstation kwam Popstar Maker uit, en snel schafte ik dat spel aan. Had ik maar naar de recensie in Power Unlimited geluisterd, want het werd een enorme teleurstelling. Het was eigenlijk geen spel, er viel bijna niks te doen, en het was allemaal veel te makkelijk. Davilex en Pan Interactive ondernemen nu een poging, maar dan via het rock genre.
“Al met al is Rockband Tycoon een grappige en rake parodie op de wereld van Rock ’n Roll geworden.”
Al spelende ontdek je al snel wat de bedoeling was van de programmeurs: het maken van een rock manager parodie. De artiesten komen de muziek kenner ongetwijfeld allemaal wel ergens bekend voor. Zo kun je twee ruziënde broertjes managen die als bandnaam Monday Glory hebben… Waar doet me dat aan denken. Toch zijn er wel aardige gelijkenissen te trekken met de echte muziek business, en dat maakt de parodie een beetje scherper.
Het spel is opgebouwd in levels. In het eerste level ben je een nog onbetekenende manager, en moet je een klein bandje creëren. Met deze band moet je een top 10 hit zien te scoren. Weinig geld, dus weinig mogelijkheden tot promotie via TV, Radio en muziekbladen. Je maakt een demo, je ontwerpt een hoesje, en dan ga je de hort op om met je demo een platencontract te scoren. Ook moet je zorgen dat je wat optredens weet binnen te halen, want die leveren de nodige bekendheid, achterban en cash op. Ondertussen dient de manager ook nog eens over de sfeer binnen de band te waken.
Wat bij Popstar Maker ontbrak kan hier wel: het managen van je bandleden. Je kunt ze een cadeau geven om ze op te peppen, of ze op trainingscursus sturen om hun talenten te ontwikkelen. Alles wat je doet heeft een direct aanwijsbaar effect. Maar weet wat je doet: als je een lief meisje in je band hebt, dan heeft het geen zin om haar een leren broek cadeau te geven, dat is meer iets voor een glamrocker. Deze game zit wat dat betreft vol stereotypen. Verder willen sommige rockers nog wel eens een pilletje slikken, dus een “vakantie” in een afkickkliniek is op zijn tijd wel aan te raden…
Conclusie
Al met al is Rockband Tycoon een grappige en rake parodie op de wereld van Rock ’n Roll geworden. De karakters zijn leuk, de muziek is gevarieerd en de sfeer precies goed. Puntje van kritiek is de snelheid van het spel. 1 dag duurt ongeveer 3 seconden, dus het is snel klikken geblazen. Een turnbased spel zou zeker een goed idee geweest zijn. Nu zit je door de tijdsdruk af en toe wel heel gehaast te klikken. Zeker in het begin als je nog niet weet wat alles doet is dat lastig. Gelukkig doet het eerste level ook dienst als een soort tutorial. Verfrissend spel, aanbevolen voor muziekliefhebbers en fans van het management genre. Het spel wordt een soort sandbox game met de goldpatch: na het voltooien van alle levels mag je gewoon los zonder een vaste opdracht. Helaas is deze patch nergens meer te vinden. Iemand een idee?
Geef als eerste een reactie