De Game Boy heeft een belangrijk plekje in mijn gamershart. Mijn geschiedenis met computers en games begon met Commodore en Atari, maar toen ik na een zomer werken in een Wasserij en linnenverhuurbedrijf genoeg verdiende om een Game Boy aan te schaffen voelde dat als een nieuwe stap. Nintendo had de consolemarkt in rap tempo veroverd, en het aanschaffen van een Game Boy was een stap om mee te gaan in deze nieuwe ontwikkelingen.
“Now You’re playing with Power… Portable Power!”
Door de jaren heen heb ik enorm veel games voor dit handheldsysteem gespeeld. Een top 10 lijst maken leek mij een godsonmogelijke opdracht. Hoe bepaal je of Super Mario Land beter is dan Tetris? Dit soort lijsten horen bij uitstek subjectief te zijn, en over smaak mag je van mij voor eeuwig twisten. In plaats daarvan geef ik tien van mijn favoriete titels en zet ze op volgorde van releasedate. Graag hoor ik wat jullie favoriete titels waren.
Tetris (Nintendo, 1989)
De Killer-app die de Game Boy de stratosfeer in stuwde. Volgens een stereotype beeld was gamen iets wat de jongere zoon van het gezin verstopt op zijn kamertje deed, een niche die aan veel mensen voorbij ging. Dat veranderde met Tetris. Dit was de game die ook mijn moeder aan het spelen kreeg. De aantrekkingskracht van deze puzzelgame is met geen toetsenbord te beschrijven. Het bleek een briljante move om niet Mario Land, maar Tetris als Pack-In game te kiezen. Iedereen die opgroeide in de jaren ’90 kan het melodietje nog wel mee neuriën. Ook vandaag de dag nog enorm verslavend.
Revenge of the Gator (HAL Laboratory, 1989)
Misschien niet de bekendste titel op deze lijst, maar de echte Gameboy-kenners kennen deze flipperkast met krokodillen nog wel. Alles aan deze titel zegt cute en verslavend. Vanaf het olijke dansje van drie vrolijke krokodilletjes in het startscherm tot het verslavende flipperen. Ik snap dat velen Kirby’s Pinball wellicht een betere flippergame vonden, maar Revenge of the Gator is de titel die bij mij warme nostalgische gevoelens oproept. Koppel dat aan ontzettend veel gameplezier, en je hebt een titel die je niet mag missen op dit systeem.
Super Mario Land (Nintendo, 1989)
Ja, ik kies voor de eerste Mario Game op de lijst, en niet voor de opvolger Six Golden Coins. Niet wegklikken, ik kan het uitleggen. Eerst is er de nostalgiefactor. Deze game bewees dat het mogelijk was om de NES ervaring te vertalen naar de kleine handheld. Het was destijds geweldig om Mario on the go te kunnen spelen. En je kreeg het gevoel dat het geen opgewarmde bekende materie was, dit was een nieuw spel! De variatie in gameplay (vliegtuig levels en duikbootjes) was ook een toffe extra. Deze game moest voor mij op de lijst omdat ik er zoveel mooie herinneringen aan heb.
Gargoyle’s Quest (Capcom, 1990)
Deze game is een spin-off van Ghosts ’n Goblins, en zeker niet minder. Ik had er destijds geen hoge verwachtingen van toen ik de game op een rommelmarkt kocht, maar het bleek wellicht één van de beste kopen die ik ooit voor acht gulden heb gedaan. Waarom? Ten eerste omdat de kleine hoofdrolspeler cute as hell is. Deze game is ook bijzonder omdat het meerdere genres mixt tot een coherent geheel. Er zitten RPG, elementen in, platformen, beetje schieten. Het speelt als een zonnetje en is een titel die altijd terugkomt als ik anderen vraag naar hun favoriete Game Boy games.
Disney’s Ducktales (Capcom, 1990)
Het leven is een wervelstorm… Ik kan nog steeds de begintune van de gelijknamige tekenfilm meezingen, en mijn kind van vier dring ik het ook op. In die tijd kwamen er behoorlijk goede Disney games uit op de diverse consoles. Ik begon destijds aan deze game alsof het een gemiddelde platformer was. Tot ik de pogo-stick van Dagobert Duck (de held in deze game) ontdekte. Al snel kon ik niet meer stoppen met rondspringen op dat ding. De muziekjes in deze game zijn legendarisch en de game straalt één en al kwaliteit uit.
Probotector (Konami, 1991)
Dit is dus eigenlijk een Contra game, maar hier in Europa kwam de game uit als Probotector. De lol is er niet minder om. Run ’n gun games zijn altijd leuk als de besturing vlot loopt, en op de Game Boy is dit de titel in dat genre die je niet mag missen. Hier en daar wat puzzelen, een paar veranderende perspectieven, dikke actie en die ongrijpbare Konami kwaliteit. Wat wil een gamer nog meer? De game kent maar vijf levels, maar is moeilijk genoeg om je lang bezig te houden.
Nobunaga’s Ambition (Koei, 1991)
Elk lijstje heeft wel een wildcard, en dit is de mijne. Ik denk dat niet veel mensen deze game ooit speelden op de Game Boy, maar het is het bewijs dat een strategische wargame op de handheld kan werken. Ooit leende ik deze game van een vriend om de lange autorit tijdens de zomervakantie door te komen. Al snel greep deze game me zo aan dat ik ook in en rond de tent zat te spelen. We waren die zomer in Duitsland… of was het Frankrijk? Geen idee meer. Ik was namelijk bezig met andere Japanse Warlords te verslaan, legers op te bouwen en het moreel van mijn onderdanen op te krikken.
The Legend of Zelda: Link’s Awakening (Nintendo, 1993)
De eenvoud van de Game Boy was ook zijn grootste kracht. Technisch gezien waren de Lynx en de Game Gear superieur en in kleur. Maar voor de Game Boy was het makkelijk produceren, het product kostte relatief weinig en was in vergelijk met de concurrenten iets batterijvriendelijker. Maar zo nu en dan kwamen er games uit die je de mond deden openvallen. Link’s Awakening oogt alsof men Super Nintendo graphics in de Game Boy heeft weten te persen en heeft de de diepgang die je van een Zelda titel mag verwachten. Dat het allemaal niet plaats vond in Hyrule boeide me destijds voor geen meter. Één van de beste Zelda games ooit.
Wario Land: Super Mario Land 3 (Nintendo, 1994)
Ik voelde me al schuldig omdat ik Super Mario Land 2 niet op deze lijst had staan, één van de beste games ooit op dit systeem. Maar dat schuldgevoel wordt een beetje weggenomen doordat ik deze game op de lijst zet. Destijds zat ik gretig te wachten op nog een Mario game. En toen kregen we… Wario? Die rare schurk uit Six Golden Coins? Wie had dit nou weer bedacht? Ik was ietwat teleurgesteld maar kocht de game toch. En gelukkig maar. Hou je van platformgames, dan is dit de titel die je zeker moet aanschaffen op de Game Boy, veel beter gaat het niet worden! Alles wat de Mario games zo geweldig maakt en een flinke dosis humor.
Donkey Kong (Nintendo, 1994)
Donkey Kong is op zichzelf een prima klassieker. Als Nintendo de oude game had overgezet hadden mensen dat best leuk gevonden, maar was er ook niet veel ruchtbaarheid aan gegeven. Tenslotte waren we inmiddels al 13 jaar verder, en kon je deze game al op elk denkbaar systeem spelen. Nee, Nintendo besloot the extra mile te gaan en voegde 96 extra levels toe! Wat een verrassing toen ik de bekende arcadelevels had gespeeld! Door de jaren heen bleef ik deze game er regelmatig bij pakken, en durf ik te zeggen dat het wellicht mijn favoriete Game Boy titel ooit is. Voor liefhebbers van platformen met een vleugje puzzelwerk een absolute aanrader.
De krenten uit de pap zie ik in deze lijst. Zeker de subjectieve odd balls als Revenge of the Gator en Nobunaga’s Ambition. Mijn persoonlijke gems zijn (in random order):
– Solomon’s Key
– Bubble Bobble
– Choplifter II
– Kid Icarus
– Super Mario Land 2
– Mega Man
– Probotector
– Dynablaster
– Lolo’s Adventure
– Krusty’s Fun House
– (en vele, vele anderen)