Onlangs kocht ik een set Wii games. Deze game was een van de belangrijkste reden om de set te willen. Deze hack and slash game met bijzondere graphics komt uit de koker van Platinum Games en werd uitgegeven door Sega. De game is geheel in zwart wit en getekend in een stijl zoals je die in comics ziet. En ik zeg wel, de game is in zwart wit, maar er is nóg een kleur. Die kleur is rood. Bloedrood, en daar zul je veel van te zien krijgen! Een game die werd geprezen om zijn unieke stijl, maar ook werd bekritiseerd om zijn gewelddadige karakter. For better or worse, ik ga deze eens 30 minuten uitproberen!
“Je baant je een weg door het verhaal en laat daarbij een spoor van bloed achter.“
De game begint met een intro die de moeite waard is. Je maakt kennis met Jack, het karakter waar je mee zult gaan spelen. Een fictief eiland, Jefferson Island, is van de buitenwereld afgesloten. Het doel hiervan is om een nogal apart televisie programma te maken met de naam Deathwatch. De naam zegt alles.
De game neemt je in een tutorial stap voor stap mee in de mogelijkheden die je karakter heeft. Een bijzondere eigenschap is de kettingzaag die Jack in een arm heeft ingebouwd. Het doel van de game wordt al snel kenbaar gemaakt: dood de vijanden zo creatief mogelijk. Hoe creatiever de kill, hoe meer punten het je oplevert. Een voorbeeld uit de turorial: je pakt een band en deze gooi je om iemand heen. Vervolgens pak je een verkeersbord met paal en al en daarmee doorboor je de vijand. Als kers op de taart pak je hem op en ram je hem tegen wat spikes in de muur. Het moge duidelijk zijn: getekend of niet, deze game is niet geschikt voor mensen met een zwakke maag… Het geweld spat werkelijk van het scherm af. Doordat de game geheel in zwart wit is, is al het rode bloed dat vloeit juist extra contrasterend.
De turorial legt je uit dat je vrijwel alles kunt gebruiken om een kill te maken. Verkeersborden dus, maar ook olievaten komen van pas. En vergeet ook niet je signature weapon: de kettingzaag! Als je door het bloed heen kunt kijken, is het een vermakelijke game. Vermakelijk, maar zeker niet makkelijk. Je baant je een weg door het verhaal en laat daarbij een spoor van bloed achter. Uiteraard kom je met enige regelmaat in een boss fight terecht. Ondanks dat het getekend is, maakt de game echt wel indruk. Nou hacken en slashen we natuurlijk vaker in games, maar dit voelt gek genoeg echter aan dan menig genre genoot. Het zal wellicht de leeftijd zijn, maar ik voel me niet helemaal op mijn gemak…
De gameplay is prima. De game werkt goed samen met de Wii controllers. Er zijn games waar bij ik helemaal gek wordt van het gezwaai met die dingen, maar dat is bij deze game gelukkig niet zo. Je bent natuurlijk wel continue hetzelfde aan het doen, het doden van alles wat je tegenkomt, maar de uitdaging zit op het creatieve vlak. Hoe maak je de kill? Als je de game gaat spelen, zul je merken dat écht alles gebruikt kan worden, tot aan de toiletpotten aan toe. Daardoor is de game wel herhalend, maar nooit saai.
Conclusie
Voor mij persoonlijk is deze game op het randje. Ik heb niet snel last van gamegeweld, maar iets in deze game heeft iets wat me daarin toch raakt. Kun je daar doorheen kijken, dan blijft er een toffe beat ‘m up over, die een beroep doet op je creativiteit. De game heeft voldoende inhoud om het leuk te houden. De sfeer van het zwart wit is goed neergezet en de soundtrack past er goed bij. Ondanks dat de game zich voor mij op het randje bevindt, ga ik hem zeker vaker spelen!
*: Dit waren de zwaarste 30 minuten van mijn leven, voor deze game is het game over.
**: Prima 30 minuten, maar daar zal het waarschijnlijk ook bij blijven.
***: Die 30 minuten zijn me goed bevallen, dat worden er nog wel meer.
****: Die 30 minuten vlogen voorbij, dit is een aanrader!
*****: Ik kon niet meer stoppen, die 30 minuten worden binnen no time 30 uur!
Geef als eerste een reactie