Turrican (C64)

In het begin van de ’90s kwam het einde van de Commodore 64 snel dichterbij. Terwijl mijn vrienden met PC’s, Mega Drive’s, Amiga’s en de NES de nieuwste games konden spelen moest ik het steeds vaker met “net niet” doen. Op mijn geliefde systeem kwamen geen games meer uit waarmee ik mijn vrienden nog een beetje jaloers kon maken… En toen was daar Turrican.

“Qua gameplay is Turrican een soort liefdesbaby van Contra en Metroid.”

De lang gelden verlaten en verloren kolonie Alterra is een volledig door mensen gemaakte wereld in een nabijgelegen melkwegstelsel. Alterra bestaat uit vijf op zichzelf staande omgevingen, afzonderlijk in stand gehouden door een krachtig netwerk voor het genereren van ecosystemen. Dat netwerk doopte men Multiple Organism Unit Link; koosnaampje MORGUL. De eerste kolonisten gebruikten MORGUL om Alterra bewoonbaar te maken, maar een aardbeving schudde de boel in de war en MORGUL kreeg moorddadige trekjes. De weinige kolonisten die het geluk hadden te ontsnappen vertelden een gifzwart verhaal over een hogere intelligentie die hen niet langer wilde dienen.

Generaties lang zocht de mensheid naar een veilige terugkeer op Alterra. Ten slotte creëerde de genetische wetenschap een redder: Turrican, een geëvolueerde soldaat met als enige missie het terugwinnen van de planeet. In de tussentijd heeft MORGUL de levensvormen van Alterra ijverig verwrongen voor zijn eigen kwaadaardige doeleinden. De uitdaging voor Turrican bestaat ​​dus uit het afknallen van vijandige organismen uit Alterra’s vijf werelden en het vernietigen van de drie gezichten van MORGUL.

Qua gameplay is Turrican een soort liefdesbaby van Contra en Metroid, maar dan met een arcade-feel. Ik kocht de game ooit via een advertentie in het lokale sufferdje. Ik was er eigenlijk om Super Monaco GP te scoren, en kon toen Turrican voor vijf gulden extra krijgen (Ja, Gulden). Het zouden wellicht de beste vijf gulden blijken die ik ooit aan een game uitgaf. Wat heb ik hier een enorme hoop lol uit gehaald! Het spel ziet er niet alleen prima uit, de heerlijk dramatische openingsmuziek geeft de game extra urgentie mee. It is on!

Conclusie:
Niet alleen is de game tot in de puntjes verzorgd, het speelt ook nog eens lekker. De platform actie is soms puntje van de stoel, maar anders dan bij Contra krijg je soms ook tijd om even adem te halen. Net als bij Metroid kan het verkennen van de levels je een hoop extra’s opleveren en leiden er meerdere wegen naar Rome. Ben je in het gelukkige bezit van een Commodore 64, dan in Turrican een titel die niet mag ontbreken. Heerlijke game.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.