Mijn ervaringen met de voorloper van de Mega Drive zijn beperkt. Slechts een keer of vier heb ik de kans gehad om er mee te spelen. Gelukkig waren dat meestal wel momenten dat ik ook de betere titels op dat systeem tot mijn beschikking had. In die tijd was er nog geen Sonic, en was SEGA op zoek naar een mascotte. Één van de troonpretendenten was Alex Kidd.
“Is deze game een goedkoop aftreksel van Mario? Ja en nee.”
Vele eeuwen geleden leefde er op de planeet Aries een jongen genaamd Alex Kidd. Zeven jaar lang bestudeerde hij Shellcore, een oude kunst die iemand sterk genoeg maakt om stenen in stukken te breken. Toen hij op een dag de berg verliet om naar zijn spirituele vaderland te reizen, vertelde een stervende man hem dat het vredige stadje Radactian in groot gevaar verkeerde. Voordat hij zijn laatste adem uitblies, gaf de man Alex een stuk van een kaart en een medaillon gemaakt van zonnesteen. Op avontuur dus!
Er zijn elf locaties die Alex moet verkennen, elk herbergen ze eigen unieke gevaren. Op elke locatie kan Alex zakken met munten verzamelen, die kunnen worden gebruikt om items in de winkel te kopen. Die worden vervolgens gebruikt om Alex te helpen door elk level te komen (bijvoorbeeld: motorfiets, peticopter, een krachtige armband) Er zijn ook vallen die Alex moet vermijden zoals bijvoorbeeld een spook die hem achtervolgt. Verder kan hij middels een telepathiebal (je verzint het niet) gedachten lezen. Dit alles doet natuurlijk denken aan de vele pakjes die Mario aan kan trekken, en de overeenkomsten zijn dan ook groot.
Later leert Alex dat hij, om Radactian van de ondergang te redden, eerst Janken de Grote (goede naam), keizer van de planeet Janbarik, moet verslaan. Janken heeft zijn handlangers overal in Radactian gedropt om Alex het leven zuur te maken. Om te winnen moet er soms een soort Rock, Paper, Scissors achtig spel gespeeld worden. Wat niet helpt is dat de handlangers van Janken af en toe een tikkie vals proberen te spelen. Alex gebruikt zijn vuisten om enkele maten van Janken uit te roeien. Die tegenstanders komen uit het grote blik “doorsnee platform tegenstanders“, zoals bijvoorbeeld vogels, zeepaardjes, vleermuizen, apen en kikkers. Voordat Alex oog in oog komt te staan met Janken moet hij ook nog zijn broer Egle uit de gevangenis redden.
Conclusie:
Is deze game een goedkoop aftreksel van Mario? Ja en nee. Natuurlijk is het een overduidelijke poging van SEGA om de loodgieter naar de kroon te steken. Desondanks is Alex Kidd een prima spel, wellicht één van de beste op het systeem. De kleurige graphics en de vlotte gameplay zijn meer dan genoeg om elke jonge gamer voor zich te winnen. SEGA probeerde ook wat nieuwe elementen aan de Mario gameplay toe te voegen. Dat is in deze game een beetje hit and miss. Desondanks verplichte kost voor Master System bezitters!
Geef als eerste een reactie