Sea Trader: The rise of Taipan (GBA)

Strategische spelen zijn er niet te over voor de GBA. En als er dan al ééntje uitkwam, dan was hij ook nog vrij lastig te bedienen. Op de GBA heb je tenslotte maar een paar knopjes tot je beschikking, en dan moet je de speler niet lastig vallen met honderden mogelijkheden en uitgebreide menu’s. Toen ik begon aan mijn eerste spelletje Sea Trader was ik benieuwd of Jaleco daar in zou slagen.

“De simpelheid van het spel is aan te prijzen, je zit zo in het spel, en het is niet heel moeilijk.”

We schrijven een eeuwtje of wat geleden. Het was een tijd van stoere jongens en ferme knapen, en (zo ook in dit spel) van doortastende vrouwen. Tijdens het opzetten van zijn handelsmaatschappij wordt jouw vader vermoord, en moet jij slagen waar hij gefaald heeft: het opbouwen van een familiefortuin. Met een klein beetje geld, een gammele boot, en een eerste stuurman (of vrouw) ga je op zoek naar geld en roem.

Eerst moet de speler uit twee mannen en twee vrouwen zijn eerste stuurman kiezen. Eentje kan goed navigeren, de ander goed handelen, de ander weer vechten en er is er eentje die het schip goed onderhoudt. De speler kiest welke kwaliteit hij of zij het belangrijkste acht. Vervolgens koop je goederen aan in de haven, en ga je op pad. Er zijn 5 havens waar je tussen heen en weer kan varen. Als je in haven A een goed goedkoop weet in te slaan, dan kan je in haven B veel winst maken. Sla je een goed echter te duur in, dan kan je dit aan de straatstenen niet kwijt.

Op zee is het echter verre van veilig. Onderweg kan je piraten, zeemonsters en slecht weer tegen komen. Soms is het ook belangrijk om de douane te ontlopen, als je iets illegaals aan boord hebt bijvoorbeeld. Zo nu en dan kan je ook een andere handelaar tegenkomen. Dan kan er op zee gehandeld worden, illegale zaakjes worden dan zeker niet geschuwd. Met het verdiende geld kan je vervolgens in de haven weer nieuwe uitbreidingen voor je schip kopen.

Conclusie
Het idee achter Sea Trader is aardig. Ik moest een paar keer denken aan Sid Meier’s Pirates. Overigens kwam ik iets dergelijks ook wel eens tegen in een Internetspelletjes als Dope Wars en Bier Magnaat. Veel meer dan tussen 5 havens heen en weer varen en slim handelen is er eigenlijk niet te doen. De simpelheid van het spel is aan te prijzen, je zit zo in het spel, en het is niet heel moeilijk. Maar er valt verder zo weinig te doen, dat je het spel na een keer of twee wel hebt gezien. Aardig, maar net niet goed genoeg. Kom je dit spel voor een prikkie tegen, dan kan je het overwegen.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.