Puzzelgames zijn een lastig genre. Ze zijn verslavend, ze zetten je aan het denken, ze brengen je soms tot op de rand van frustratie… en eenmaal uitgespeeld herbergen ze meestal weinig geheimen meer voor je. Daardoor is de houdbaarheidsdatum van deze games vaak een tikje beperkt. Hoe kan het dan dat ik al jaren een behoorlijke liefde koester voor Lolo en zijn game serie Eggerland? Vandaag kijken we naar wat deze game een absolute klassieker op de MSX maakt.
“Hoe kom ik langs dit water nu ik weet dat ik dit groene blokje nodig heb om dat monster daar te blokken?”
De Eggerland-serie bestaat uit verschillende puzzelspellen. Je speelt Lolo, een plukkig blauw balletje met ogen, armen en benen. Het verhaal gaat voornamelijk over koning Egger, de slechterik, die prinses Lala (een rood gekleurde versie van Lolo) heeft gevangengenomen. Het is aan Lolo om Lala te redden door door Eggers puzzelkamers te trekken en alle breinbrekers op te lossen die hem in de weg staan. Je moet Lolo door een kamer met tegels leiden en alle rood-roze tegels (Heart Framers) in de kamer verzamelen. Als je dat lukt zonder in aanraking te komen met de monsters, of jezelf vast te spelen, dan kan je door naar een volgende kamer.
Gelukkig voor jou heeft Lolo een wapen: de Magic Shot. Twee schoten kunnen worden verkregen door afwijkende Heart Framers te verzamelen. Er zijn ook andere soorten obstakels in de levels, zoals water en Emerald Framers (groene blokken die Lolo vrij rond kan duwen). Sommige monsters zijn stationair of lijken te dutten. Dit kan echter veranderen, dus oppassen is het devies! Soms worden monsters wakker als je voor ze langs kruist, en beginnen te projectielen naar je te gooien. Anderen lopen vrolijk rond en moet je door creatief schuiven van groene blokken insluiten. Ook kan het zijn dat de beestjes ineens gaan bewegen als je de laatste tegel hebt verzameld en op weg bent naar de uitgang. Het muziekje gaat dan een versnelling omhoog, en de spanning bij de speler ook.
De leercurve van het spel is goed. De eerste levels worden de diverse monsters, obstakels en mogelijkheden één voor één geïntroduceerd. Water met een stroming kan bijvoorbeeld in je voordeel worden gebruikt maar ook nadelig uitvallen. Nadat je de eerste levels aan alle obstakels en monsters hebt mogen snuffelen gaat het spel al snel elementen combineren. Hoe kom ik langs dit water nu ik weet dat ik dit groene blokje nodig heb om dat monster daar te blokken? Tijdens het spelen is het zaak om dus goed vooruit te denken. Ik merkte, tijdens het verzamelen van screenshots voor deze recensie, dat ik alweer aan het puzzelen was door alleen al naar de plaatjes te kijken. Heerlijk.
Wat de levensduur van deze game verlengde was de editor. Je kreeg de kans om zelf levels te ontwerpen voor deze game. Ik zat soms uren mijn eigen breinbrekers uit te denken die ik dan door anderen liet spelen. Soms ontwierp ik expres levels waarvan ik wist dat ze nagenoeg ondoenlijk waren, mijn sinistere kant draaide ook overuren op dit soort momenten. Verder ziet de game er supercute uit. Zelfs de monsters hebben een zeker aaibaarheidsgehalte. De verzorging maakte dat ik deze game elke keer weer met veel genoegen opstartte. Het muziekje zit jaren later nog steeds in mijn hoofd.
Conclusie
Wat kan ik nog meer over Eggerland Mystery kunnen vertellen? Het is echt één van mijn favoriete MSX games. Als je een MSX aanschaft, dan is dit wat mij betreft absoluut één van de titels die je erbij moet hebben. Eerder deze week bespraken we Soko-Ban, en er zijn zeker veel overeenkomsten in wat deze game zo verslavend maakt. Puzzelgames herbergen vaak weinig geheimen meer als je het laatste level weet te voltooien, maar dat is wat mij betreft bij Eggerland geen issue. De editor en de algehele knuffeligheid bleven er voor zorgen dat ik deze game altijd weer opstartte zodra ik de kans kreeg om op een MSX te spelen.
Enorm veel tijd gestoken in deze puzzle game (Ook deel 2, die nog even wat beter was)
Puzzle actie games als Eggerland, Solomon’s key en Krusty’s Funhouse zijn tijdloos. Heerlijk tijdverdrijf.