Oude wijn in nieuwe zakken kan soms ook best nog te drinken zijn. Maar soms kan je beter iets doen aan de ouwe smaak van het goedje. Zoiets hadden de makers van Tomb Raider: Anniversary ongetwijfeld ook bedacht toen ze aan deze titel begonnen. In essentie gaat het hier namelijk om de eerste Tomb Raider game, maar dan opgekalefaterd met een game-engine uit een nieuwe eeuw. Deze remake kwam in 2007 op de markt.
“Daarbij krijg je toch een sterk nostalgisch gevoel tijdens het spelen van deze game, en dat is voor velen niet in geld uit te drukken.”
Het is al weer heel wat jaartjes geleden dat ik net als vele andere gamers meedeed aan de hype en mijn zuurverdiende centjes spendeerde aan Tomb Raider. Hoewel ik nooit mijn mede pubers in hun seksuele adoratie voor een stelletje pixels heb kunnen volgen (dat kwam pas bij Angelina Jolie), snapte ik wel wat voor velen de gameplay openbaring was. Hoewel er al meer 3D games waren leek Tomb Raider de stap voorwaarts waar velen op hadden zitten wachten. De ene na de andere onmetelijk hoge score verscheen in de blaadjes, en iedere recensent deed vrolijk mee. Toen de daarop volgende delen weinig vernieuwend bleken werd het onder recensenten heel stoer om Tomb Raider af te kraken, en ook daar deed iedereen vrolijk aan mee. Sommige bladen hebben een beetje een korte termijn geheugen.
In dit deel begin je dus weer helemaal bij het begin. Hoewel de boel er nu veel beter en strakker uitziet blijven veel kleine onhebbelijkheden uit het eerste deel daarmee ook intact. Timing bij het springen van richel naar richel is nog steeds een killer in deze game, en ook zijn sommige puzzels een kwestie van blijven prutsen tot je min of meer toevallig tegen de oplossing aanloopt. Daar staat tegenover dat hoe meer je herkent uit het eerste deel, je ook gaat opvallen hoeveel er is veranderd en Lara heeft bijgeleerd. Daarbij krijg je toch een sterk nostalgisch gevoel tijdens het spelen van deze game, en dat is voor velen niet in geld uit te drukken.
Conclusie
Een exacte remake is deze game gelukkig niet geworden. Dat zou wel een heel saaie herhalingsoefening geworden zijn. Start het origineel nog maar eens op, en merk hoeveel onhebbelijkheden en cameraproblemen er in die game zaten. De camera was tien jaar later nog steeds niet geheel foutloos, maar het is toch grappig om te zien hoever games tussen 1996 en 2007 gekomen zijn. Voor de nostalgische gamer is deze Tomb Raider een leuke ervaring. De jongere spelers kunnen op deze manier leren waar het allemaal begonnen is zonder zich al te hard te hoeven ergeren aan ’90s 3D engines.
Geef als eerste een reactie