We zijn midden jaren ’90 en begin deze eeuw allemaal verwend met de bekende Tony Hawk serie als het op skate-games aankomt. Maar ook in de 80’s hadden wij gamers wel zin om extreme stunts uit te halen en onze “radical” kant te laten zien. Dus: trek je virtuele rolschaatsen aan en op naar de plaatselijke parkeerplaats waar je je skillz op acht wielen kan showen tijdens een halsbrekende ‘Car Park Challenge‘.
“Snelheid is eerder je vijand dan je vriend.”
De speler skate rond een drukke parkeerplaats waar hij een lastig parcours dient af te leggen voor de ogen van een jury. Schop blikjes om, en ontwijk kegels, hellingen, zand, stuiterende ballen, vliegende frisbees en zelfs andere skaters. Onderweg ruim je ook nog even heel millevriendelijk wat afval op. Niet alleen is dit een race tegen de klok, je zal ook nog de juryleden moeten zien te overtuigen dat jij het waard bent om door te gaan naar het volgende level. Elk level legt men wat dat betreft de lat een beetje hoger.
Om de levels met goed gevolg af te leggen dien je voldoende indrukwekkende stunts en trucs te laten zien. Elk van de vier juryleden heeft een kaart die ze van tijd tot tijd laten zien, zo weet de speler hoeveel punten hij nog dient te scoren. Wanneer je de limiet hebt gehaald schaats je snel door de finishpoort en krijgt hij een eindbeoordeling van je prestaties. Indien je faalt moet je binnen de tijd op de parkeerplaats een bepaalde hoeveelheid afval oprapen.
De juryleden zijn overigens behoorlijk inconsistent. Ik heb regelmatig voor dezelfde race van het ene jurylid een dikke 10 gekregen en van een ander een één. Dat lijkt me wel erg wisselvallig. De game ziet er verder okay uit, ik vond de manier waarop de armpjes heen en weer zwaaien als mijn mannetje sneller begint te skaten erg mooi weergegeven. De besturing is even wennen. Het is op het overvolle scherm erg lastig echt tempo te maken, voor je het weet botst je ventje weer ergens tegenaan. Snelheid is eerder je vijand dan je vriend.
Conclusie:
Skate Crazy kwam in mijn bezit via een collectie van Gremlin titels op 1 cassette. Omdat ik ook een diskdrive had speelde ik de game niet heel vaak, maar als ik de moeite nam het spel in te laden, dan was het altijd het wachten waard. Skate Crazy is wellicht geen klassieker, maar er zijn veel mindere commodore games om een paar minuten aan op te offeren. Op de spectrum geven de kleuren en de layout de game zelfs een passend “punk” sfeertje. Aardige game dus, maar accepteer wel dat dit zeker geen makkie zal zijn.
Geef als eerste een reactie