Knokken op de spelcomputer is sinds Street Fighter II nooit meer hetzelfde geweest. Ook als grote Mortal Kombat-fan moet ik toegeven dat het vooral Street Fighter II was die begin jaren ’90 voor een ware revolutie zorgde. Daarna begon bij Capcom echter het grote doorfokken. Diverse varianten op SF II schoten als paddenstoelen uit de grond. En net als hondenfokkers af en toe plegen te doen besloot ook Capcom de verschillende soorten eens te mixen.
“Maar goed, presentatie is ook niet alles, gameplay maakt het spel blijft mijn motto. Dus geven we Capcom Fighting Jam een eerlijke kans.”
Street Fighter II, Darkstalkers, Street Fighter III, Red Earth en Street Fighter Alpha zijn de spellen die in deze game in de mix worden gegooid. Wie echter denkt dat je daarmee alle vechters van deze games ook direct tot je beschikking hebt heeft het vies mis. Capcom heeft namelijk zelf besloten welke vechters er tot je beschikking staan. En helaas zitten daar vele favorieten niet tussen. En waarom nou eigenlijk? Street Fighter is een spel die origineel op een kleine cartridge uitkwam, en je maakt het mij niet wijs dat alle vechters niet op één PS2 dvd-tje pasten. Stel je eens voor, al die vechters tot je beschikking… dat was nog eens een Fighting Jam geweest…
Daarnaast valt het direct op hoe kaal en weinig geïnspireerd alles er uitziet. Het is alsof de programmeurs er zelf ook een beetje genoeg van hadden. Voor de honderdste keer in tien jaar een variatie op hetzelfde spel uit de mouw te schudden, moest dat nou? Weinig tot geen presentatie, gewoon een saai menu met een paar Arcade-achtige geluidjes. Het enige stukje presentatie is het slordige introfilmpje dat je in het beste geval hooguit een epilepsieaanval gaat bezorgen. Maar goed, presentatie is ook niet alles, gameplay maakt het spel blijft mijn motto. Dus geven we Capcom Fighting Jam een eerlijke kans.
Op zich is het een leuk idee om mannetjes uit verschillende spellen het tegen elkaar op te laten nemen. Het probleem is dat de vechters niet zo verschillend zijn als Capcom ons doet geloven. Veel leuker zou een Mortal Kombat tegen SF II cross-over zijn geweest… Eindelijk eens als Sub-Zero die maffe Guile een pot klappen geven, daar had ik destijds mijn beperkte studiefinanciering nog wel aan uitgegeven. Capcom Fighting gaf de gamer destijds niets nieuws onder de zon. Ik heb er sinds 2005 niet meer naar omgekeken tot ik het vorige week weer eens speelde voor dit stukje. Persoonlijk speel ik zelfs veel liever de SF II versie die in mijn Super Nintendo zit.
Conclusie
Hoewel het spel nog steeds prima speelt, is deze uitgave, net als alle andere varianten die begin deze eeuw continue uit leken te komen geheel overbodig gebleken. Het lijkt erop dat Capcom destijds na het mislukte 3D avontuur heeft besloten niks nieuws meer te doen en gewoon de SF franchise lekker uit te melken. Waarom jonge gamers destijds deze versie hadden moeten kopen? Geen idee, voor hetzelfde geld kocht je toen ook een ouderwetse Sega Mega Drive of Super Nintendo, en kon je het spel in zijn originele staat spelen. Tegenwoordig is retro-gamen een stuk duurder geworden, maar Capcom Fighting Jam kan je nog steeds met een gerust hart overslaan.
Geef als eerste een reactie