Ik was destijds behoorlijk into het platformspel James Pond 2: Codename: RoboCod. Ik hield van de kleurige graphics, de cartoony karakters en het vispersiflage op James Bond. Daarbij ben ik geen platformheld, dus de moeilijkheidsgraad was destijds voor mij ook prettig. Ik speelde op de Commodore 64 ook veel mini-games rond sport thema’s, zoals Winter Games. Als je het spelidee van deze twee samenvoegt, dan moet daar voor mij wel een vermakelijke game inzitten, toch?
“Alle elementen zien er kleurig genoeg uit en zijn voorzien van een zenuwachtig muziekje.”
The Aquatic Games mogen gezien worden als een zoethoudertje voor James Pond-fans die op deel drie zaten te wachten. Operation Starfish liep zware vertraging op en werd uiteindelijk pas uitgebracht in 1994. In deze game doen James Pond en zijn nautische vrienden mee aan een soort Olympische Spelen onder water. De evenementen bestaan uit verschillende minigames in combinatie met de humor die te zien is in de James Pond-serie (bijvoorbeeld woordspelingen zoals The 100 Meter Splash). Er zijn verschillende oefenmodi en je kan met maximaal vier spelers spelen.
Door het onderwater thema zijn er ongebruikelijke minigames zoals Kipper Watching, waarbij je inkomende strandballen weghoudt van een troep slapende zeehonden, Bouncy Castle waarbij je al springende zoveel mogelijk capriolen moet uithalen, het onvermijdelijke verspringen en hardlopen, Feeding Time waar je… vissen moet voeren voor ze zich tegoed doen aan donuts, met Shell Shooting moet je ballonnetjes kapot schieten, in Tour de Grass moet je als Haai op een fietsje zo snel mogelijk een parcours afleggen en Leap Frog behelst uiteraard hordelopen. Alle elementen zien er kleurig genoeg uit en zijn voorzien van een zenuwachtig muziekje.
Conclusie:
Qua spelopzet is Aquatic Games vrij simpel. Jammer genoeg is de moeilijkheidsgraad iets hoger dan ik had verwacht. Dat heeft vooral te maken met het feit dat de besturing niet optimaal is. Aangezien deze game qua uitstraling vooral de allerjongste gamers zal aantrekken is dat toch wel een tikje jammer. Sommige spellen zijn vrij vermakelijk, maar er zitten ook een paar missers tussen. Met name Shell Shooting vond ik een vrij matig onderdeel. Destijds kocht ik deze game voor een budgetprijs, en met meerdere spelers valt er nog wel wat lol uit te halen. Geen topper, maar vermakelijk voor af en toe een potje.
Geef als eerste een reactie