De Championship Manager reeks was onder de voetbalmanagementliefhebbers begin deze eeuw de topfavoriet. Voor weinig games waren in Europa (en de rest van de wereld) zoveel websites te vinden (of het moest om een shooter gaan). Maar er waren grote veranderingen op komst. Eidos en SIGames stonden aan de vooravond van een break-up. Eidos zou de naam houden, en SIGames de database en engine. Maar voor nu was het nog even pais en vree. In dit deel kon de ware liefhebber zijn hart meer dan ophalen. 34 competities, alle subleagues, 200.000 spelers met unieke statistieken, virtueel alle clubs over de hele wereld! Verder was er dan eindelijk de langverwachte netwerkoptie, en was de interface ingrijpend veranderd.
“Om maar direct met de deur in huis te vallen, CM4 is groot, heel groot.”
Toen ik helemaal CM2 gek was moest ik aanvankelijk heel erg wennen aan CM3. Het duurde zeker een jaar voor ik CM2 definitief opgaf. De interface klikte niet lekker weg, het leek schier onmogelijk om leuke spelers te kopen, en het ging allemaal zo traag. Maar een nieuwe computer verder was dat laatste probleem weggenomen, en ontdekte ik de enorme diepgang van CM3. Dit zelfde gevoel bekroop me toen ik mijn eerste stapjes in CM4 zette. Een geheel nieuwe interface die nog wel een vage gelijkenis vertoont, maar toch heel erg wennen is. Maar deze keer zette ik door, ik moest en zou zo snel mogelijk CM4–minded zijn.
Om maar direct met de deur in huis te vallen, CM4 is groot, heel groot. Aanvankelijk begon ik met Feyenoord. Naast het eerste team kan je ook het talenten team onder beheer nemen, en heb je de beschikking over zo’n 50 spelers. Ik werk persoonlijk liever met kleine selecties, en dus begon ik aan het ‘transfer listen‘ van spelers. In CM4 is het mogelijk je spelers rechtstreeks aan clubs aan te bieden, en hoef je niet te wachten tot een club jou benadert om een spelers te kopen. Toch is het transfereren van spelers een stuk moeilijker dan in het vorige deel. Soms weigerden spelers weg te gaan, en soms waren er gewoon geen geschikte clubs te vinden.
Ook financieel wordt er meer van een manager gevraagd. De spelerssalarissen zijn nog meer dan vroeger van invloed op je budget. Speelde je vroeger met een grote club, dan kon je rustig met ongehoord hoge salarissen smijten, maar dat is nu wel anders. De clubleiding van Feyenoord gaf al snel aan dat ik moest gaan snoeien in de huidige selectie, en op geld voor versterkingen hoefde ik al helemaal niet te rekenen. Het is nu echt schaven en werken geblazen voor de manager om de ideale selectie te bewerkstelligen. Ook al ben je een ervaren CM-er, het was handig om het spel eerst even te verkennen met een grote club, dat scheelt echt een slok op een borrel. Ik begon daarom opnieuw met Manchester United.
Hoewel je als trainer van Man Utd de beschikking hebt over Van Nistelrooy, Veron, Beckham, Keane en Giggs wil je toch nog wel wat nieuwe talenten kopen. De andere clubs vragen soms echter belachelijke prijzen. Het lukt me bijvoorbeeld niet eens om Cedric van der Gun te halen, omdat Ajax maar liefst 40.000.000 euro vroeg. Uiteindelijk kon ik voor een nulletje minder Yordi Hoogstrate van FC Groningen krijgen. Het is dus nu nog intensiever onderhandelen en scouten geblazen. Als ik het nu speel is het wel heerlijk om al die oude namen weer te lezen.
En dan is er nog het nieuwe wedstrijdscherm. Een overhead shot laat de spelers over het veld lopen, waardoor de coach direct kan zien of zijn tactiek werkt. Op zich is het aardig gevonden, maar het vertraagt de wedstrijden behoorlijk, dus zette ik het al snel af. Voor CM4 kon je sowieso maar beter een pittige computer bezitten, want met de minimale systeemeisen werd het nog een lange zit. Mensen die destijds ‘slechts’ een P3 600MHZ hadden konden af en toe rustig een eitje gaan bakken of een kopje koffie zetten, want de computer moet heel wat berekeningen uitvoeren. Hoe groter je computer, hoe meer competities je langs elkaar kunt laten runnen.
Conclusie
CM4 is een geslaagde opvolger van CM3. Toegegeven, er zitten nog kleine puntjes in die verbeterd zouden kunnen worden, zoals het feit dat ik mijn eigen reservespelers als mogelijke transfer aan mijn eigen team kon aanbieden. Er waren een aantal bugs die even met een patch verholpen moesten worden. Verder was ik heel wat uren, dagen en maanden zoet met deze game. Mijn favoriete spel was toch waar ik Groningen naar de Champions League bracht. Er kwam nog een update, en ondertussen zat ik al af te wachten of er een CM5 ging komen. Maar zoals ik al zei, SIGames stond aan de vooravond van grote veranderingen…
Geef als eerste een reactie