Double Dragon V: The Shadow Falls (Jaguar, Mega Drive, SNES)

Double Dragon keerde in 1994 terug, dit keer als one on one vechter. Waarschijnlijk was dit om mee te liften op het succes van Street Fighter. De one on one beat ‘m up was in de jaren ’90 uitgegroeid to het genre dat de knokkende gamers aan zich wist te binden. Het zet de verhaallijn van de serie niet voort, maar is gebaseerd op de animatieserie Double Dragon. En die serie is dan wel weer heel losjes gebaseerd op het originele arcadespel. Deze keer vechten Jimmy en Billy samen met een groot aantal andere personages het uit in een toernooi.

“De wereld van de originele Double Dragon games was een stuk interessanter dan deze zouteloze troep”

Van het verhaaltje hoef je niet veel te verwachten. De Shadow Master heeft een dodelijk virus gecreëerd waarmee hij de wereld wil vernietigen. Natuurlijk wil jij als nobele straatknokker hem maar wat graag tegenhouden. Je zult je een weg moeten banen door vele kwaadaardige tegenstanders voordat je het opneemt tegen de Shadow Master. Versla hem en probeer de wereld te redden. Qua verhaal hadden de schrijvers wellicht even kunnen kijken naar die andere arcadehit: Mortal Kombat. Veel meer sfeer en daardoor motivatie voor de speler.

Je kan aanvankelijk kiezen uit acht karakters. Naast Jimmy en Billy (de Ryu en Ken van deze serie) zijn er ook nog vier mannelijke karbonkels en twee dames die het in de BDSM-wereld goed zouden doen. Alleen als je de serie hebt gezien zal je ze herkennen. Vervolgens krijg je een roadmap naar de Shadow Master voorgeschoteld. Elk punt op de weg staat voor een gevecht… in de meest saaie omgevingen die je je kan voorstellen. De wereld van de originele Double Dragon games was een stuk interessanter dan deze zouteloze troep.

Conclusie:
Ik speelde dit spel destijds op de Jaguar. Ik wilde een goed vechtspel voor mijn nieuwe console, en Kasumi Ninja was dat zeker niet. Ook Double Dragon V wist de dorst maar matig te lessen. Het spel speelt overigens redelijk soepel, zelfs met de onhandige gamepad van de Jaguar. De moves zijn redelijk simpel uit je vingers te toveren, en niet elk foutje wordt direct gruwelijk afgestraft. Daardoor kan het spel nog aardig zijn voor de jongere gamers onder ons. Maar of die zin hebben om een spel van dertig jaar oud te spelen waar ze geen enkele binding mee voelen? Ik vraag het me af.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.