Knight Rider (PC)

Zoals velen volgde ik in de jaren ’80 de avonturen van Michael Knight en zijn praatzieke auto Kitt. Bijna al mijn klasgenoten konden het geluidje dat Kitt voortbracht (een soort ghoewww whoewww) perfect nadoen. Tegenwoordig is de serie al een paar keer herhaald, is er een mislukte spin-off serie verschenen en was er een TV-film die niemand gezien heeft. Dat er ook een spel zou verschijnen is natuurlijk niet verrassend, de developer die voor het spel verantwoordelijk is wel.

“Noem me een zeurpiet, maar ik vindt dat je voor dit type spelletjes nou niet direct in de handleiding hoeft te neuzen”

In de verwende spelletjeswereld genoot het Nederlandse Davilex begin deze eeuw onder de gamers een discutabele naam. A2 racer en EK ’96 waren nou niet direct toppers van de bovenste plank. De meeste gamers klagen vooral over de matige gameplay en eenvoud van de uit de Nederklei getrokken spelletjes. Natuurlijk, de games van Davilex zijn vergeleken met de concurrentie niet direct top te noemen. Wel top zijn de verkoopcijfers. A2 racer, en al haar opvolgers verkochten door een handige marketingstrategie (relatief goedkope en herkenbare spelletjes voor een breed publiek) toch erg goed. En zo had Davilex, met de verkoopcijfers in de hand,  het gelijk aan zijn kant.

Toch is het opmerkelijk dat een Nederlands bedrijf als Davilex een licentie als Knight Rider binnen wist te halen. Hoewel A2 racer ook al in het buitenland verscheen (Autobahn Racer, London Racer en A2 racer goes USA) hoopte men met Knight Rider wellicht op een internationale doorbraak voor Davilex. Knight Rider kwam zowel op PC als PS2 uit, en was daarmee de meest prestigieuze titel van Davilex tot dan toe. Destijds had ik het genoegen om bij Davilex in Houten een vroege preview te aanschouwen, en wat ik zag had zeker potentieel.

En toen kreeg ik destijds eindelijk een recensie-exemplaar. De eerste beelden vielen toch een beetje tegen. Niet dat ze zo slecht zijn, maar destijds had de concurrentie al een flinke sprong gemaakt. Deze game moet meekomen in de tijden van PS2, maar zag er minder uit dan enkele PSone games. Ook nu ik de game weer opnieuw speel ben nik niet erg onder de indruk. Ook de stemmen van de karakters vallen een beetje tegen. Die van Kitt lijkt niet echt, en dat is toch wel jammer. Maar goed, het gaat natuurlijk om de gameplay. Mijn eerste missies behelzen het in en uitrijden van een vrachtwagen (yup, diezelfde uit de Tv-serie) en het rondrijden op een race circuit. Nadat ik dit met goed gevolg heb gedaan moet ik naar een soort hindernis parcours om… ja wat? Euhhhhhhhh geen idee eigenlijk. Ik sta voor een smalle balk, en het is de bedoeling dat ik Kitt op twee wieltjes erover heen weet te sturen. Ik heb geen handleiding van het spel (dat kreeg je met Beta versies). Ik zet het spel op Pauze omdat ik (zoals in de meeste spelletjes kan) even in het control menu wil kijken wat de instellingen zijn. Het Pauzemenu waar ik in terecht kom bied slecht twee opties, doorgaan of stoppen. Slordig.

Het grote manco van het spel ligt ‘m in het feit dat ik de helft van de tijd geen idee heb wat ik moet doen. Noem me een zeurpiet, maar ik vindt dat je voor dit type spelletjes nou niet direct in de handleiding hoeft te neuzen of het internet moet opgaan.  De missies zijn redelijk gevarieerd, en men heeft toch een verhaal in het spel aangebracht. Ondanks dat de stemmen niet altijd even strak gekozen zijn komt de sfeer uit de series toch zeer redelijk naar voren. Wel jammer dat de besturing niet helemaal lekker is, de cursor toetsen even aantippen lijkt de baan van de wagen amper te beïnvloedden. Het echt indrukken van diezelfde toets doet Kitt vervaarlijk uitzwenken. Dit kan in kritieke situaties funest zijn. Daarom is het aan te raden eerst een goed te oefenen op de besturing.

Conclusie
Er valt het nodige aan te merken op deze productie. Het spel is qua graphics niet te vergelijken met tijdgenoten zoals GTA3, Mafia of Colin McRae Rally 3. En een game als Knight Rider had van mij wel wat simpeler en meer Arcade-achtig mogen zijn. Toch was het spel in vergelijk met A2 racer goes USA wel weer een goede stap vooruit. Op zich zijn er in het genre betere titels te bedenken, maar voor fans van de serie kan het toch wel leuk zijn om even met Kitt rond te scheuren. Ik denk dat ik toch ietsje minder steng ben omdat het een Davilex game is. In elk geval zat het Ghoewww whoewwwwwww geluidje wel in het spel.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.