UEFA Champions League 2004-2005 (PS2, XBox, Gamecube)

De Champions League is wat Europa betreft toch wel het hoogst haalbare voor een clubvoetballer. Alle grote clubs doen elk seizoen weer hun stinkende best om aan deze competitie mee te mogen doen. Deelname betekent namelijk kans op veel TV-centjes. Clubs als RKC en Groningen zullen vooralsnog alleen maar kunnen dromen van dit toernooi… Hier is alleen plaats voor de allergrootsten.

“Persoonlijk kon ik met FIFA 2005 mijn eigen Champions League maken, en mensen die deze game hebben hoeven dit deel dan ook absoluut niet te kopen.”

Elk jaar stampte EA er een nieuwe FIFA uit, maar zo nu en dan komt er ook een extra voetbalgame. Meestal was dat zo omstreeks een WK of EK, maar nu vond men het kennelijk ook nodig om een Champions League-versie op de markt te brengen. Op de achtergrond huilen de wolven het woord uitmelken al. En inderdaad, de relevantie van nog zo’n titel ontgaat mij eerlijk gezegd ook een beetje. Maar als het een goede game is, en er is een markt voor, wie doe je er dan mee kwaad?

Qua beeld, geluid en gameplay is er niet veel veranderd ten opzichte van de andere FIFA’s uit die tijd. Op de Gamecube is één van de grootste voordelen dat er weer gewoon engels commentaar is. Niet het oude vertrouwde FIFA-commentaar, er zit namelijk een nieuwe brit achter de microfoon. In FIFA 2005 kon je op de Cube alleen het nederlandse commentaar horen. En dat was niet geheel foutloos. Met name het suffe commentaar van Youri Mulder was echt niet te harden. In UEFA is dat al weer stukken beter. De tussenmuziekjes zijn veranderd in een soort radio-talkshow over voetbal, soms vermakelijk, en zeker passend bij de game.

De grootste verandering is eigenlijk het coach gedeelte. Je speelt de game nu in missies. Elke wedstrijd heeft zo zijn eigen uitgangspunt. Die ene wedstrijd moet per sé met twee goals verschil gewonnen worden, dan weer minstens een gelijkspel, je vat ’t wel. Het begint al met de eerste wedstrijd als je van het bestuur te horen krijgt dat de eerste wedstrijd gewonnen moet worden om mee te doen aan de Champions League. Winnen levert geld op, en de mogelijkheid om nieuwe spelers te halen. Verliezen levert niks op, en wellicht moet je zelfs enkele sterren verkopen…

De game is qua spelvreugde nagenoeg identiek aan FIFA 2005, en dat zou dus genoeg moeten zeggen. Toch zijn er twee minpunten die ik even wil opnoemen. Wie heeft het bedacht dat er in vredesnaam twee zwarte balken (zie ook het screenshot) in beeld moeten hangen? Dit stoort mij namelijk ontzettend, en het is me niet gelukt ze af te zetten. Ik heb een redelijk groot scherm, en dat wil ik ook geheel gebruiken. Verder zijn de Nederlandse clubs in het Coach gedeelte weer eens niet van de partij.

Conclusie:
Wat valt er nou verder nog qua conclusie te zeggen over dit spel? Persoonlijk kon ik met FIFA 2005 mijn eigen Champions League maken, en mensen die deze game hebben hoeven dit deel dan ook absoluut niet te kopen. Momenteel klagen veel mensen, ook voetballiefhebbers, dat er wel erg veel voetbal op TV is. Ik kan me voorstellen dat veel gamers destijds op eenzelfde manier gaan klaagedn dat er wel erg veel FIFA/UEFA op de markt was. Hoewel ik nog steeds flinke vraagtekens zet bij de relevantie van deze uitgave moet ik wel erkennen dat we hier te maken hebben met een solide voetbaltitel. Goede game, maar dat was 2005 dus ook.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.