Puzzelgames moeten voor mij twee eigenschappen hebben: een goede leercurve en verslavingsgevoeligheid. Daarnaast vond ik het destijds fijn om dit soort dingen op een handheld te spelen. Niks lekkerder dan op vakantie een potje Lemmings of Tetris te spelen. Thuis was ik ook wel gek van Eggerland, Supaplex en Sokoban. Chip’s Challenge was een spel dat ik eerst op de Commodore 64 leerde kennen, maar het meest speelde op de Atari Lynx.
“Het verslavingsgehalte is hoog, vaak beet ik mijn moeder toe dat ik ZO AAN TAFEL KWAM!!!”
School Nerd Chip wil dolgraag lid worden van de computerclub “Bit Busters“. Deze staat onder leiding van de knappe en slimme Melinda the Mental Marvel. Maar voordat ze hem binnenlaat moet hij zijn waarde bewijzen door de initiatietest te doorstaan; 149 steeds moeilijkere levels wachten op Chip in dit puzzelspel. Elk level moet je de uitgang zien te vinden. Gebruik hulpmiddelen zoals sleutels en speciale schoenen om obstakels te omzeilen. Manipuleer schakelaars en gebruik blokken om bruggen over waterwegen te bouwen. Ontwijk vijandige wezens, grijp alle computerchips in elk level en haast je naar de uitgang: want je hebt ook nog eens beperkte tijd om elk level te halen.
Deze game doet eigenlijk alles goed wat het goed kan doen. De eerste levels laten je al spelende kennismaken met alle mogelijkheden en valkuilen van het spel. En er zitten echte breinbrekers tussen. Soms zijn er meerdere wegen die naar Rome leiden, maar wat is de meest effectieve? Het verslavingsgehalte is hoog, vaak beet ik mijn moeder toe dat ik ZO AAN TAFEL KWAM!!! Eerst moest en zou ik nog even dat ene level oplossen. De graphics zijn eenvoudig en effectief. Ze staan in dienst van de gameplay, en zo hoort dat in een goede puzzelgame.
Laten we eerlijk zijn, Chip wil helemaal niet bij de Bit Busters. Chip wil vooral een kans bij de mooie Melinda. In de jaren ’80 en begin jaren ’90 was gamen nog iets wat niet iedereen vol overgave deed op school. Een Nerd was gewoon nog een scheldwoord voor klasgenoten die zich (zoals ik) bezig hielden met computers, comics, Star Wars, lastige bordspelen en fantasyboekjes. Tegenwoordig is Nerd zijn een beetje gekaapt door hipsters en mensen die alle Marvelfilms hebben gezien. Allemaal mensen claimen op hun social media nerdy te zijn. Maar vroeger was het niet iets dat je blij riep te zijn, dat bepaalden anderen voor je. Chip’s Challenge ging ook een beetje over ons. Het was een leuk idee dat een Nerd een kansje maakte bij een populaire meid. Daar wilden we best 149 levels ellende voor doorstaan.
Conclusie:
Mis je nog een puzzelspel op je Atari Lynx? Zoek dan niet verder, Chip’s Challenge is één van de beste games uit dit genre, en vaak voor niet al te veel geld nog wel ergens op de duiken. Een waarschuwing is wel gepast, er gaat ongetwijfeld veel tijd zitten in het ontrafelen van alle levels. En dan heb ik het nog niet eens over de verborgen levels die je kan ontdekken. Absolute en onvermijdelijke aanrader.
Be the first to comment