Geheim Agent Sam (PC)

Vroeger kocht ik bij de lokale Bruna nog wel eens Shareware-diskettes: diskettes met spelletjes waarvan je de eerste levels kon spelen. Beviellen ze, dan kon je de rest van de game bestellen. Nou ken ik niemand die dat ooit echt heeft gedaan, vroeg of laat lekten de volledige spellen wel uit. Maar een game die bij mij en mijn jongste zus was blijven hangen is Secret Agent, of zoals het hier in Nederlands heette: Geheim Agent Sam.

“Sommige tegenstanders zijn echter taai, en dus zal je iets anders moeten verzinnen dan simpelweg knallen.”

Als Agent 006 ben jij de laatste hoop van de vrije wereld. Een groep kwaadaardige terroristen heeft de blauwdrukken voor krachtig wapen (dat bekend staat als de “Red Rock Rover“) te pakken gekregen. Jouw missie is om verschillende eilanden te infiltreren die bezet zijn door deze snoodaards. Op die eilanden kan je de blauwdrukken terugvinden. De shareware-versie heeft alleen het eerste eiland beschikbaar; de geregistreerde versie bestaat uit drie delen. Geheim Agent Sam is een platformer. Je worstelt je door 15 levels heen voordat je toegang krijgt tot het “hoofdfort”. Elk level moet je een radarschotel vinden en vernietigen, en ook een bundel dynamiet vinden en deze bij de uitgang plaatsen zodat je kan ontsnappen.

Tijdens je missie word je bedreigd door menselijke handlangers en robots. Verder zijn er spikes, dodelijke laserstralen (die moeten worden gedeactiveerd door een diskette te vinden en deze naar een computerterminal te brengen) of bijtend zuur. Het enige wapen dat je hebt is een pistool waarmee je de meeste tegenstanders wel kan afschieten. Sommige tegenstanders zijn echter taai, en dus zal je iets anders moeten verzinnen dan simpelweg knallen. Agent 006 heeft drie gezondheidspunten, en als je ze alle drie verliest gaat hij dood. Je beschikt over onbeperkte levens, dus dat scheelt. Verder is het soms puzzelen geblazen hoe je op hoger geplaatste platforms kan komen. Diverse power-ups zoals een veiligheidsbril, munitie en speciale laarzen helpen je tijdens je strijd tegen het kwaad.

Conclusie
Wat maakt deze simpele game nou zo leuk? Het is de geslaagde combinatie van platformfun, een vleugje puzzelen en de leuke variatie aan power-ups, items en andere fratsen zorgden ervoor dat ik deze game destijds met veel plezier speelde. De ruimte op de EGA PC van mijn stiefvader was destijds beperkt, we mochten er een stuk of vier spelletjes tegelijk opzetten. Deze game heeft behoorlijk lang zijn hoekje van de harde schijf weten te behouden en is ook vandaag de dag nog leuk om te spelen. Een mooi voorbeeld waarom Apogee begin jaren ’90 zo populair was onder jonge gamers.