Athletic Land (MSX)

De MSX was eerder in mijn leven dan de Nintendo. Dat zorgde ervoor dat een hoop spellen, genres en uitgevers waar de NES beroemd mee zou worden het eerst tot me kwamen via de MSX. Een voorbeeld van een spelgenre dat ik op deze console zou leren kennen was de platformer, en wel via deze game.

“Deze game zag er beter uit dan ik op de Atari en de VIC20 gewend was, en was ook nog eens verslavend.”

Je maakt als klein jochie een avontuurlijke wandeling door het park. Nou ja, park? Zeg maar gerust een hindernisbaan, en dan ook nog eens met een tijdslimiet. Je wandel skills zullen tot het uiterste getrotseerd worden terwijl je over stuiterende ballen, waterfonteinen, pissed off bijen, waterplasjes, stenen en andere rommel springt. Elke keer als je tien schermen levend bent doorgekomen springt jouw mannetje van geluk op en neer en begint het feest opnieuw. Deze keer met minder tijd en moeilijker hindernissen.

Ik herinner me nog goed dat ik deze game voor het eerst speelde. Op de gekopieerde cassette stond het een andere naam: Child Park, of Park Adventure. De triomf die je voelde als je je sprong goed wist te timen en je mannetje de hindernis overwon was een heerlijke kick. Ik had een soort gelijk spel al eens op de Atari gespeeld: Bobby is Going Home. Maar deze game had de heerlijke Konami kwaliteit. Mooie beelden, een vrolijk muziekje, en goede speelbaarheid.

Conclusie
Athletic Land was voor mij een belangrijk moment. Deze game zag er beter uit dan ik op de Atari en de VIC20 gewend was, en was ook nog eens verslavend. Steeds probeerde je toch weer even een paar schermpjes verder te komen. Dat het spel in essentie eigenlijk vooral een hoop herhaling was deerde me destijds niet. Voor elke MSX-collectie een spel die je er met een gerust hart bij mag zetten.