Age of Mythology was destijds voor Ensemble Studios een vette hit in het Real Time Strategy (RTS) genre. Het verhaal lijkt enigszins op Age of Empires, de vorige incarnatie van dit spel; je bouwt een volk op waarmee je tegenstanders te lijf gaat. Maar er zijn aanzienlijke uitbreidingen aangebracht. Zoals de titel al doet vermoeden is één daarvan de nadruk op de goden en helden van de volkeren: mythologie.
“Er zijn maar weinig spellen die de speler tot diep in de nacht kunnen boeien maar AOM is daar zeker in geslaagd”
AOM biedt een keuze tussen drie volkeren (Egyptenaren, Grieken en Vikingen), elk volk met eigen voor-en nadelen. Zo hebben de Egyptenaren bijvoorbeeld een Farao die units en gebouwen extra snel kan laten werken terwijl de Vikingen mobiele ossenkarren gebruiken om alle soorten voorraden op te slaan. Elk volk heeft ook een eigen pantheon met grotere en kleinere goden. Door de voor-en nadelen van verschillende goederen op slimme wijze te gebruiken kan de speler zich aanvallend of juist verdedigend opstellen of bepaalde soorten units aanzienlijk versterken. AOM heeft een breed aantal verschillende units waaronder de uitermate sterke helden-units en mythe-units. Toch mis ik in dit kader de grotere variatie volkeren van Age of Empires.
In tegenstelling tot AOM was de kunstmatige intelligentie in het oude Age of Empires niet altijd even goed. Als de computer eenheden aan het verplaatsen was, was het mogelijk om gewoon een voor een de achterste eenheden af te pikken. Dergelijke fouten heb ik zeker niet kunnen vinden in AOM. Waar in het verleden de volkeren aan een maximum aantal eenheden waren verbonden is het in AOM mogelijk om nieuwe vestingen te stichten waardoor je volk extra eenheden erbij kan krijgen. Op deze wijze wordt je echter wel het slagveld in getrokken en worden je eenheden over een breder gebied verspreid.
De ruim dertig campagnes in AOM zijn in aantal uitgebreid, de introductiefilmpjes zien er fantastisch uit en er is zelfs een uitgebreid verhaal welke de rode draad van alle missies vormt. Er zijn maar weinig spellen die de speler tot diep in de nacht kunnen boeien maar AOM is daar zeker in geslaagd. Zodra je aan de campagne begint blijf je de neiging hebben om nog even een extra missie uit te spelen. Overigens zijn de campagnes ontworpen om de belangrijkste kenmerken van alle volkeren en goden de revue te laten passeren (de speler heeft dit nauwelijks door). Dus degenen onder ons die voor de eerste maal aan de Age series beginnen, zullen het spel zeer snel oppakken. Dat geldt tevens ook voor de spelers die nog nooit een RTS spel hebben gespeeld; alle belangrijke basiselementen worden zeer duidelijk uitgelegd.
Het spel neemt zo’n 800 megabyte van je harde schijf in, en dat was destijds een behoorlijke hap. Simpel gezegd ziet AOM spel er spectaculair uit; de details, animatie, voetsporen en branden geven allen een zeer realistische indruk. Zo mogelijk zijn de grafische verbeteringen het best merkbare verschil met Age of Empires, zelfs het startmenu zorgt ervoor dat je niet kan wachten om te beginnen. De, over het algemeen nutteloze, ‘cinematics‘ (het filmpje aan het begin van het spel) slepen je zelfs mee. Zelfs het geluid laat weinig te wensen over, een geheel orkest is ingehuurd om te zorgen dat de speler niet geconfronteerd wordt met saaie, zichzelf herhalende deuntjes.
Conclusie
De doorgevoerde veranderingen zorgen er voor dat het spel zeker geen slap aftreksel van Age of Empires kan worden genoemd. De vormgeving, het geluid en de gameplay zijn allen versterkt, de campagnes zijn indrukwekkend en origineel. Er bestaat ook een uitbreidingspakket ‘The Titans Expansion‘ uit met een extra volk, nieuwe campagnemissies en de komst van ware titanen, een aanrader als je hier net als ik geen genoeg van kan krijgen.
Geef als eerste een reactie