Sly Raccoon (PS2)

Nadat midden jaren ’90 het 2D platform genre een stille dood stierf kwam het 3D genre moeilijk in opgang. Ik vond het altijd tamelijk frustrerend om met de moeilijke 3D camera standpunten te werken, omdat die in veel gevallen bijna nooit werkten. Super Marion 64 leek echter een game changer. En met de komst van de PS2, Xbox en GameCube kwamen er steeds betere platformers uit. Ik noem maar even wat titels zoals: Super Mario Sunshine, Evil Twin, Jak & Daxter en Ratchet & Clank. Kan Sly Raccoon zich daar tussen wurmen?

“Sly Raccoon heeft zeker stijl, en lijkt een soort hippe versie van Robin Hood.”

Sly Raccoon is een geniepig wasbeertje. Al zijn voorvaderen waren meesterdieven, en Sly had in hun voetsporen moeten treden. Een stel schurken schakelden Sly’s vader uit, en gingen er vandoor met zijn erfenis; een boek waarin alle vaardigheden om een meesterdief te worden vermeld staan. Sly moet het dievenvak dus anders leren, ‘the hard way‘. Met twee trouwe vrienden, een schildpad en een nijlpaard, trekt hij ten strijde om zijn erfenis terug te pakken.

Sly Raccoon is en 3D platformer met cell shaded graphics. Het ziet er werkelijk heerlijk cartoony uit en beweegt allemaal vreselijk soepel. Ik was destijds nooit kapot van 3D platformers, maar dankzij Sly Raccoon was ik helemaal om. De besturing is simpel, maar je hebt een behoorlijke controle over je mannetje, waardoor je veel moves na verloop van tijd op instinct doet. Als een spel dat weet te bereiken, dan zit je bij mij wel goed.

Het spel presenteert zich als een soort tekenfilm, en zo krijgt de speler veel tussenfilmpjes voorgeschoteld. Dit geeft de game een extra touch, en zorgt ervoor dat de speler meer feeling krijgt met de persoonlijkheid van zijn karakter. Waarom speelde je vroeger een platformspelletje uit? Voor de einddemo natuurlijk! En nu krijg je na elk level zo’n traktatie. Sly Raccoon heeft zeker stijl, en lijkt een soort hippe versie van Robin Hood.

Veel recensenten stipten destijds als grote nadeel aan dat het spel vrij lineair is, maar dat hoeft voor mij geen nadeel te zijn. Meestal vind ik grote platformers als bijvoorbeeld Super Mario Sunshine al snel vrij onoverzichtelijk, en vergaat mij de lol van het spelen. Bij Sly Raccoon is het gewoon vrij duidelijk wat je moet doen, geen gedoe, hop spelen maar! Eigenlijk is er maar één nadeel, het spel is zo pakkend, dat je blijft spelen, en het in een dag of twee wel helemaal hebt voltooid. Er zitten wel wat extra’s en secrets in, maar dat is niet genoeg! Ik wil meer!

Conclusie
Sly Raccoon is gewoon een enorm leuke game. Ik kan iedereen, jong of oud deze game aanraden. Jongere gamers zullen zich prima vermaken met de grappige karakters en tekenfilmstijl, terwijl het personage Raccoon, de graphics en de gameplay ook oudere gamers zullen aanspreken. Het nadeel is dat het spel niet al te moeilijk is, en de ervaren gamers er snel doorheen zullen zijn. Maar ik vond het één van de leukere 3D platformers die ik ooit speelde.