Frogger (Atari VCS 2600)

In den beginne was één van de grote sellingpoints voor spelcomputers het thuisbrengen van de Arcade-ervaring. Gamen werd nog heel erg geassocieerd met arcadehallen, en niet iedere ouder werd dolgelukkig van de gedachte dat het jonge grut daar elke dag zakgeld stond weg te spelen. Atari probeerde dan ook te scoren met bekende Arcadeports die de spelervaring naar de woonkamer brachten. Space Invaders was daar een mooi voorbeeld van. Parker Brothers besloot met Frogger ook een duit in het zakje te doen.

“Destijds kreeg deze versie het predicaat “beste arcade conversie“, en dat is niet onrechte.”

Jouw taak in deze arcadebewerking is om een ​​kikker over een verraderlijke weg en rivier te leiden, de veiligheid (en wellicht een sappige vlieg) wacht bovenaan het scherm. Beide secties zijn vergeven van gevaar. Over de weg rijden auto’s en vrachtwagens die je het kikkerleven kosten als er contact wordt gemaakt. In de rivier is het ook oppassen geblazen, krokodillen en slangen loeren op je terwijl je de oversteekmaakt. Je springt van boomstam naar schildpaddenrug, want ook al ben je een kikker, in het water vallen heeft fatale gevolgen. Aan de overkant wachten vijf rioolgaten. Zijn alle huisjes bezet, dan ga je door naar het volgende level.

Onderweg kan je ook nog een vrouwtjeskikker oppikken en meenemen naar een van je holletjes. Omdat je er bovenop springt waren de seksuele associaties (Ik was nog een jong ventje toen ik dit voor het eerst speelde) niet van de lucht. De Atari staat niet bekend om de meest gedetailleerde graphics, maar naar die maatstaven ziet de game er vrij behoorlijk uit. Het openingsmuziekje geeft je een lekker arcadegevoel, de de game speelt ook nog eens behoorlijk vlot. Het begint niet al te moeilijk, maar naarmate je verder komt rijden de auto’s steeds harder en verdwijnen die schildpadden net onder water als je op ze springt…

Conclusie:
Ik was in de jaren 80 behoorlijk enthousiast over Frogger, en ook vandaag de dag is het een game die ik nog graag speel op de oude Atari. Destijds kreeg deze versie het predicaat “beste arcade conversie“, en dat is niet onrechte. Naast de hoofdgame zijn er nog wat variaties mogelijk om het spel nog ietsje moeilijker te maken. Dit zorgt dat je er nog wel een tijdje zoet mee bent. Ik speelde dit spel eerst bij een goede vriend, en was een paar maanden later maar wat gelukkig toen ik het bij de Bart Smit voor slechts zes tientjes zag liggen. In die tijd was dat voor zo’n game een koopje. Aanrader!

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.