Super Mario Land (Game Boy)

Ik vond het destijds dapper dat Nintendo er voor koos om geen Mario-game als pack-in titel te doen bij de Gameboy. De besnorde loodgieter (of was ie nou timmerman) en de NES waren tenslotte een gouden combi gebleken. Tetris bleek echter een ware killer-app, dus ze hadden volkomen gelijk. Dat wil niet zeggen dat ik niet zat te springen om  een echte Mario platformer on the go te spelen. En met Super Mario Land kregen we dat, maar toch met een geheel eigen sausje.

“Ondanks de nieuwe look heb je vanaf minuut één weer het gevoel in een echte Mario game te zitten.”

Dit eerste optreden van de loodgieter op de Gameboy is uiteraard weer puur platform genot. Deze keer moet Mario prinses Daisy redden (prinses Paddenstoel keek kennelijk even de andere kant op) van haar ontvoerder, Tatanga. De game volgt grotendeels dezelfde formule als zijn NES voorganger, waarbij Mario vijanden verslaat door erop te springen en munten en allerhande power-ups verzamelt door tegen zwevende blokken te stompen. Aan het eind van elke wereld wacht natuurlijk weer een eindbaas. Toch wilde men ook iets nieuws aan de formule toevoegen. De Mushroom Kingdom is ingeruild voor iets meer Egyptisch. Een ander nieuw element zijn twee scrollende shoot-‘em-up-levels, waarin de Mario eerst onderzeeër bestuurt en later een vliegtuig.

Mario stuurt ook op de Gameboy weer prima, en ook nu weer zijn de muziekjes aanstekelijk. Ondanks de nieuwe look heb je vanaf minuut één weer het gevoel in een echte Mario game te zitten. De ietwat andere feel heeft ook te maken met het feit dat Mario’s geestelijk vader, Shigeru Miyamoto, niet verbonden is met dit spel. Dit spel komt namelijk uit de koker van Gunpei Yokoi, de ontwerper van de Gameboy, en tevens de producent van Metroid en Kid Icarus. De beelden zien er wat simpel uit, en ook is het spel niet al te lang. Het was ook één van de eerste platformers die ik wist uit te spelen.

Conclusie
Super Mario Land heeft bijna alles was een Mario game leuk maakt. Het spel speelt echt prima, er zit variatie in de levels en het aanstekelijke muziekje zit direct weer in mijn hoofd. Toch is het jammer dat het spel wat aan de korte kant is. Als je ziet hoe mooi Super Mario Land 2 eruit ziet, dan krijg je toch het gevoel dat men zich tijdens de productie voor deze game heeft moeten haasten. Ben je in het bezit van een Gameboy, dan hoort deze titel uiteraard gewoon in je collectie. Maar de latere Gameboy delen bleken significantie verbeteringen.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.