Halo 2 (Xbox)

Je kent het wel. Dat gevoel wat je vroeger had als Sinterklaas, kerst of je verjaardag weer op de kalender zichtbaar werd. Het gevoel in je buik dat er iets leuks staat te wachten. Je werd er nerveus van, dat wachten op die leuke dingen. Eind 2004 voelde ik me weer even exact zo toen ik wist dat er een recensie-exemplaar van Halo 2 onderweg was…

“In Halo 2 zijn werkelijk alle sterke punten uit het eerste deel bewaard gebleven.”

Halo was een destijds dé titel op de Xbox. Er zullen vast ook weinig Xboxbezitters bestaan waaraan de release van deze opvolger onopgemerkt voorbij is gegaan. Voordat je begint maak je je eigen profiel aan. Je profiel gebruik je in de online en de offline multiplayer en kun je kiezen of je als Master Chief of als Covenant door het leven wilt gaan. Vervolgens kun je je eigen logo maken die voor iedere speler zichtbaar zal zijn. In het Halo 2 menu kun je meteen kiezen voor voor campaign, splitscreen en je kon los op Xbox Live.

In de campaign, oftewel storymode, draait alles wederom om een halo, een ringvormige planeet die als wapen kan worden ingezet. Dit klinkt misschien wat als een herhalingsoefening, maar het verhaal bevat gaandeweg zeker wat leuke verassingen. De game blinkt weer uit qua sfeer. Dit is niet alleen te danken aan de geweldig uitziende levels, maar ook aan de sterke cutscenes die het verhaal vertellen. Hierdoor blijf je lekker geboeid in het spel en speel je er zo doorheen. Ook de snelheid zit er goed in, checkpoints zijn er volop en laadmomenten nauwelijks. In tegenstelling tot de eerste Halo zijn de levels in deel 2 overigens een stuk rechtlijniger en is de campaign wat aan de korte kant.

In Halo 2 zijn werkelijk alle sterke punten uit het eerste deel bewaard gebleven. Bungie had de spelervaring nog intenser gemaakt door de gameplay van wat nieuwe dingen te voorzien. Zo is het mogelijk om geheel in de stijl van John Woo met twee wapens tegelijk rond te lopen. Dankzij de twee triggers op de xboxcontroller kun je deze separaat afvuren. Een andere sterk handigheidje is het zogenaamde ‘boarden‘. Dit houdt in dat je ieder rijdend voertuig kunt veroveren waar je vlakbij staat. Nieuw waren vliegende voertuigen. Hierdoor werd ook het luchtruim onderdeel van de strijd, wat alles een stuk dynamischer maakte. De voertuigen zijn daarnaast allemaal voorzien van een goed schademodel. Dit maakt het niet alleen leuk om ze op te blazen, ze kunnen nog echt kapot ook.

Ik kon de graphics uit het vorige deel naarmate ik verder speelde steeds meer waarderen. Halo 2 is echter vanaf het allereerste moment indrukwekkend. De sfeer wordt heel goed bewaard door de omgevingen. De levels zijn enorm groot maar ook fantastisch afgewerkt. Zo kun je ver kijken en zien de gebouwen er indrukwekkend uit. De characters zijn enorm gedetailleerd en het mooie is dat de xbox dit alles zonder tegensputteren op je scherm weet te toveren. Ook de soundtrack is weer extreem goed. De achtergrondmuziek is top en speelt op de juiste momenten in. Ook de geluidseffecten zijn grandioos. Alles klinkt glashelder en ook nog eens door de júiste speaker; de 5.1 ondersteuning is in Halo 2 nog verder geperfectioneerd.

Grote troef van deze nieuwe Halo was toch wel de Xbox Live functionaliteit. Op het Live netwerk kon je gaan vechten in tal van game-modes in een gezelschap van maximaal 16 man. Voorbeelden zijn slayer en teamslayer, oddball en capture the flag. In laatstgenoemde was het ook mogelijk om met één vlag te werken. Wisselend per ronde speelt er dan één team verdedigend, de ander aanvallend. Beginnen met spelen kan op twee manieren. Je kan in de eerste plaats een spel (party) hosten of op uitnodiging aan een party deelnemen. De partyleider kan dan spellen starten en wijzigen of besluiten om met de gehele party op zoek te gaan naar een andere party en zo de groep deelnemers grof uitbreiden. De andere manier is om via optimatch te werken. Een match kan via deze manier echter behoorlijk lang op zich laten wachten en na de match zijn deze spelers tevens weer weg. Voordeel is wel dat je altijd kunt rekenen op een goede verbinding, en dus goede gameplay.

Conclusie
Bungie Studio’s had destijds voor mij met Halo 2 echt bewezen hét vlaggenschip van de Xbox in huis te hebben. De sterke single player werd in dit tweede deel zelfs overschaduwd door de verschrikkelijk goede multiplayer. De online spelervaring is uniek en de mogelijkheden legio. Deze titel behoort tot één van mijn meest dierbare Xbox Live herinneringen. Halo 2 is een must, een echte aanrader.