Waarom faalde de technisch superieure Lynx waar de eenvoudige Gameboy wel slaagde? Iedereen was het er destijds over eens dat de Lynx een mooi stukje techniek was met fraaie beelden. Daar stond tegenover dat het ding batterijen per kilo opslurpte en bovendien weinig interessante exclusives had. Toen ik via Intertoys destijds een Lynx kocht was Dirty Larry één van spellen die ik graag wilde spelen. Of dat terecht was?
“Je hebt maar één leven, en dood is dus ook gewoon echt dood.”
In dit spel speel je de rol van Dirty Larry, een recht voor zijn raap parodie op de Dirty Harry films van Clint Eastwood. Het spel begint met de politiechef die je, zoals het in dit genre hoort, een verbale uitbrander geeft. Je krijgt de opdracht om Mr Snuff te pakken, een zware jongen in de criminele bende van de misdaadkoning Kingpin. Natuurlijk zijn de straten druk bevolkt met allerhande tuig. Sommige gaan zelfs zover om zichzelf in de fik te steken en vervolgens brandend op je af te rennen!
De game is soort side-scolling beat ‘m up, maar omdat je een pistool hebt is het vooral schieten geblazen. De momenten dat je je vuisten mag gebruiken zijn vooral lastig door de zeer matige hitdetectie. Om je kogels te sparen is het echter wel verstandig af en toe over te gaan op het ouderwetse beukwerk. Verwacht echter niet te veel techniek en vooral rammen op de knoppen. Er zijn genoeg items die voor extra munitie of gezondheid zorgen. Ook zijn er handgranaten en een machinegewer op te pikken.
De gameplay ligt redelijk voor de hand, maar wat is dit spel retemoeilijk! Je hebt maar één leven, en dood is dus ook gewoon echt dood. Op zich kan Larry behoorlijk wat hebben, maar het is toch behoorlijk frustrerend om een heel eind te komen en dan weer opnieuw te moeten beginnen. Nou hoort dit ook een beetje bij retrogaming. Savegames waren nog niet zo algemeen als vandaag de dag. Maar in dit spel is de moeilijkheidsgraad door dat ene leven wel erg hoog.
Conclusie
Dirty Larry is niet alleen moeilijk doordat je maar één leven hebt. De grote sprites zijn mooi, maar zorgen er ook voor dat tegenstanders soms onverwacht ineens op je lip zitten. Meermaals kreeg ik klappen te verwerken van schurken die ik letterlijk een halve seconde daarvoor nog niet zag. Het is daardoor vooral een reactiespelletje: ad rem reageren op onverwachte gevaren. Het zier er prima uit, maar wat mij betreft heeft deze game een paar te grote nadelen om dit heel lang te blijven spelen.
Be the first to comment