De Commodore 64 was voor zijn tijd een prima machine, en ook nog eens relatief betaalbaar. In die tijd kopieerden de meeste gamers zich nog helemaal suf. Een spel dat iedereen leek te hebben was the Last Ninja, een actiespel met puzzel elementen. Toen ik het voor de eerste keer zag dacht ik dat graphics nooit beter zouden kunnen worden. Maar ik zou ook een waardevolle les leren over speelbaarheid.
“Ik stopte met serieus vechten en ging gewoon buttonbashen, dat hielp een beetje.”
Je bent het laatste nog levende lid van een ninjaclan. De rest is op gruwelijke wijze afgeslacht. Al dat rest is wraak nemen op de boosaardige shogun die verantwoordelijk is voor dit alles. The Last Ninja is een actie / avonturenspel dat zich afspeelt in het middeleeuwse Japan. De game is isometrisch weergegeven. Jouw ninja kan in vier richtingen lopen, springen, vechten en onderweg de nodige items verzamelen. Tijdens het vechten beschikt je over een enkele verschillende technieken. Ook zijn er een aantal wapens te vinden, waaronder rookbommen en werpsterren.
Je kan geen Commodore 64 lijstje tegenkomen, of the Last Ninja staat behoorlijk hoog, een hoogtepunt van dit systeem. De eerste keer dat ik deze game zag keek ik mee met een vriendje en was ik diep onder de indruk. De verschillende schermen, de animatie, de tegenstanders, alles zag er prachtig uit. Toen begon ik te spelen. De controls bleken behoorlijk lastig, en het lukte me niet om er aan te wennen. Te vaak viel in gevechten de hitdetectie totaal random in mijn nadeel uit. Ik stopte met serieus vechten en ging gewoon buttonbashen, dat hielp een beetje.
Conclusie
Ik weet het niet met deze game. Als je de belachelijk lastige besturing in de vingers hebt, dan zal het vast een geweldig spel zijn. Het is ook zeker onderhoudend, maar ik voel gewoon niet de liefde die gamesbladen als Zapp64 en CVG in die tijd voor deze game hadden. Lange tijd heb ik gedacht dat het aan mij lag. Tegenwoordig hoor ik meer geluiden dat deze game wellicht door zijn graphics iets te hoog is aangeslagen…
Geef als eerste een reactie