Defender of the Crown (C64)

De avonturen van Robin Hood en Ivanhoe waren grote favorieten in mijn jeugd. De NOS zond destijds nog Robin of Sherwood uit, en zelfs de Roger Moore serie over Ivanhoe was nog te zien. Stel je eens voor hoe gaaf het dan moet zijn om een game in je handen te krijgen dat je rechtstreeks in de tijd plaatst. De tijden van riddertoernooien, het schaken van jonkvrouwen, belegeringen, nachtelijke overvallen en katapulten die kasteelmuren omver wierpen.

“Met klaroengeschal wordt een nieuw duel aangekondigd.”

In het middeleeuwse Engeland nemen vier Angelsaksische edelen het op tegen de Normandische bezetters. Jij kiest één van deze edelen. Vervolgens genereer je inkomsten om legers op te zetten, landen te veroveren, forten te bouwen en kastelen in te nemen. Tijdens riddertoernooien valt er eer en glorie te behalen, en soms ook een mooi stukje land. Af en toe moet je een jonkvrouw bevrijden uit handen van de snode tegenstander. In geval van nood kan je altijd een beroep doen op Robin Hood die je met raad en daad bijstaat en soms voorziet van manschappen.

DOTC is in principe een managementgame waar je dus een leger probeert op te bouwen met als doel de tegenstander te verslaan en alles te veroveren. Waar Cinemaware zich onderscheid van de concurrentie is presentatie. De muziek is geweldig, en alles geeft je het gevoel in een soort spannend jongensboek te zitten. Het zijn kleine touches die het spel boven de concurrentie uittillen. Gaat het slecht, dan staat jouw mannetje er steeds wanhopiger bij. Gaat het goed, dan keert de lach terug op zijn gezicht. Na twee mislukte veldslagen zag ik er desperaat uit, haar in de war, blik op wanhopig. Toen bevrijde ik een mooie dame en trouwde haar. Direct straalde ik weer vertrouwen uit. Apart, maar als speler kreeg ik hierdoor ook weer hoop op de goede afloop.

Het belegeren van kastelen is ook een favoriet. Eerst gooi je met je katapult wat muren om, en mocht je nog wat munitie over hebben, dan probeer je met brandbommen nog wat dood en verderf te zaaien onder de belegerden. Daarna volgt een veldslag. Dit doet ietwat statisch aan. Je kan wel aanvallen en terugtrekken, maar te vaak heb ik hier het gevoel weinig tactische invloed te hebben op het geheel. De riddertoernooien zien er vet uit. Met klaroengeschal wordt een nieuw duel aangekondigd. Je ziet de tegenstander op je afstormen en probeert met jouw lans de man van zijn paard te prikken. Helaas ging dit bij mij vaker fout dan goed.

Conclusie
DOTC is qua mogelijkheden tegenwoordig ietwat beperkt, maar destijds was het echt een next step voor gamers. De ruimtespelletjes op de Atari waren allemaal leuk en aardig, maar hier kreeg je het gevoel in een echt verhaal gezogen te worden. Cinemaware begreep dat presentatie een game naar een nieuw level kan tillen, DOTC is daar een goed voorbeeld van. Een aanrader voor iedereen die weinig ervaring met strategiespellen heeft, maar wel eens los wil als koene ridder.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.