Ik zag de Lynx voor het eerst in een display van de lokale Bart Smit. Als demo speelde men een versie van California Games af. Het zag er strak en kleurig uit, en vele malen beter dan wat ik van de Gameboy gewend was. Helaas was de Lynx voor mij een tikkie te duur. Een paar jaar later stortte Atari volledig in en gooide Intertoys de Lynx in de aanbieding. Vlug holde ik naar de speelgoedwinkel. De meegeleverde game was Batman Returns.
“Deze game is soms niet gewoon moeilijk, het is soms bijna onmogelijk.”
Batman moet zich door vier levels heen knokken om de Pinguïn en Catwoman te stoppen. Vijanden die hem proberen te stoppen zijn onder meer circusclowns op straat, politieagenten (Batman is er door Catwoman ingeluisd) en pinguïncommando’s in de riolen nabij het hol van de pinguïn. Batman heeft naast zijn vuisten ook Batarangs en zuurflesjes (die eerst moeten worden verzameld) tot zijn beschikking. Natuurlijk zijn er aan het einde van de levels eindbazen die verslagen dienen te worden, en moet de corrupte industrieel Max Shreck worden gered van de wraakzuchtige Pinguïn.
In de jaren ’80 had men een uitdrukking om aan te geven hoe moeilijk sommige NES games waren: Nintendo-Hard. Maar deze mensen hebben Batman Returns nooit gespeeld. Deze game is soms niet gewoon moeilijk, het is soms bijna onmogelijk. Sommige aanvallen van de tegenstanders lijken bijna onmogelijk te ontwijken. Soms moet je een sprong maken die wel heel precies uitkomt. Overleef je dat, dan staat er altijd wel een tegenstander klaar om je alsnog de afgrond in te schoppen, zonder dat je de kans krijgt er ook maar iets tegen te doen. Elk potje kwam ik door trail & error steeds een stukje verder. Maar het is een behoorlijke downer als je erg ver bent in de game en je weer een nagenoeg onontkoombare dood sterft.
Conclusie
Batman Returns zag er voor zijn tijd fantastisch uit. Zet dit af tegen de andere handhelds van zijn tijd, en je kan niet ontkennen dat Atari met de Lynx een mooi stukje hardware had afgeleverd. Jammer genoeg is de moeilijkheidsgraad zo hoog dat alleen de echte diehard deze game tot een goed einde zal weten te brengen. Omdat het destijds een maand of twee de enige game was die ik had voor het systeem heb ik er nog wel wat uurtjes in gestoken. Maar met een iets redelijker moeilijkheidsgraad en leveldesign was deze game zoveel beter geweest. Gemiste kans.
Geef als eerste een reactie