De Turtles zijn voor mij puur jeugdsentiment. Net als He-Man, Inspector Gadget en de Transformers. In 2007 kwam er weer eens een speelfilm van de vier helden met een schildje in de bioscopen. Deze was echter meer gebaseerd op de nieuwere tekenfilmserie dan de nostalgische 80s serie waar ik herinneringen voor koesterde. Hoewel er veel hetzelfde was gebleven voelden veel dingen ook erg… anders. Een zoektocht naar een zucht van herkenning.
“Hoewel de moeilijkheidsgraad dus expres laag is gehouden zullen kids de game nog best pittig vinden. “
Mijn problemen met de film waren dat het liedje (van de serie) er niet in zat, de Turtles veel te weinig pizza aten en te weinig Cowabunga riepen. Verder was de toon een stuk minder luchtig dan ik mij vroeger kon herinneren. Voor de game waren mijn verwachtingen daarom wat minder hoog gespannen. De vorige cel-shaded avonturen waren me echter prima bevallen, en de meeste Turtles games zijn eigenlijk altijd prima speelbaar geweest. Maar die waren nog van Konami, en dus was het toen ineens aan Ubisoft om deze reputatie hoog te houden.
De eerste ‘feel’ die ik kreeg bij het spelen van TMNT deed me denken aan Prince of Persia. Platformen, beetje knokken, donkere beelden. Het is duidelijk dat men het sfeertje uit de film heeft overgenomen. De gameplay is echter niet zo moeilijk als bij PoP; na een minuutje of 10 heb je de game helemaal in de vingers, en kan de speler maximaal los op het geboefte uit de game. Deze aanvankelijk lage moeilijkheidsgraad is waarschijnlijk gedaan met een jongere doelgroep in gedachten.
Hoewel de moeilijkheidsgraad dus expres laag is gehouden zullen kids de game nog best pittig vinden. Dit heeft vooral te maken met de tamelijk nare camera die het de speler niet altijd even makkelijk maakt. Tijdens sommige sprongen is het enorm moeilijk om diepte in te schatten, en mening sprong eindigde dan ook noodlottig. Verder missen de gevechten af en toe dat echte zweet in de handjes gevoel.
Conclusie:
De game ziet er verder prima uit. De spelers die destijds de film leuk vonden kunnen hier prima mee uit de voeten, de sfeer is in beeld en geluid prima vastgelegd. Het voornaamste probleem die ik in deze game kon ontdekken is dat de eigenlijke doelgroep, kinderen, wellicht afhaken door de soms lastige camera. Hardcore gamers zullen deze game weer te makkelijk vinden. Maar mainstreamspelers die niet te ingewikkeld willen doen en gewoon vlot los willen zullen hier wellicht genoeg lol aan beleven.
Be the first to comment