Enter the Matrix (PC, PS2, Gamecube, XBox)

In deze tijden komt er zomaar weer eens een Matrix-film uit. Tijd om weer eens een Matrix game te bekijken. Enter the Matrix vertelt het verhaal van Niobe en Ghost. Het speelt zich allemaal af na het CGI verhaal “Last flight of the Osiris” uit de Animatrix, en loopt door tot het einde van de film “Matrix Reloaded”. Voor dit spel is een uur aan filmmateriaal opgenomen. Hierdoor zou het spel eerst op 14 cd’s verschijnen. Aangezien Atari hier niet echt blij mee was (en geen 4 DVD’s per spel wilde) is alles terug gebracht naar 4 CD’s (lang leve DIVX). Waarom er destijds niet gewoon is gekozen voor een DVD is mij een raadsel.

“Misschien had men er beter nog even een maandje of wat aan kunnen werken.”

EtM kun je opsplitsen in 3 delen. Het best uitgewerkte deel, de 1st person shooter laat je in de huid kruipen van Niobe of Ghost. De levels zijn zeer authentiek aan de Matrix wereld, lekker grauw en grimmig. Al lopend is het een kwestie van schieten en meppen. Voor het schieten kijk je ongeveer in de richting van je tegenstander en hopelijk raak je dan iets. Lukt dit niet dan wordt het knokken, en dat is toch wel zeer cool. De echte matrix moves zoals bullettime, rennen tegen muren, radslagen en duiken zijn allemaal mogelijk en echt top. De kogels die om je oren suizen en inslaan geven je echt het ‘Matrixgevoel’.

En toen kon ik wel janken; het auto rijden is gewoon niet te “filmen” zo slecht. Grafisch en muzikaal is er niet veel te klagen, goede opzwepende muziek en de baan is ook voldoende. Het had een stuk leuker kunnen zijn als ze de besturing van een auto hadden gebruikt in plaats van een oldtimer. De auto vliegt over de minste drempel en stuurt radicaal naar links of rechts. Verwacht dus maar niet dat je rakelings langs auto’s kunt rijden. Ghost hangt uit het raam tijdens dit deel (Niobe stuurt) en moet de achtervolgers trakteren op een portie lood. Zijn ‘aim‘ is zo matig dat een auto raken alleen mogelijk is als die al te dichtbij is.

Het derde deel , ik ga er ook niet meer woorden aan vuil maken, is een arcade shooter waarin je een flinke hoeveelheid sentinels moet opblazen voordat je health op is. Qua besturing is dit deel net zo slecht als het driving gedeelte. De gebruikte grafische engine kan dit gewoon niet aan. Het is bijna onbegrijpelijk dat de game grafisch soms zo hapert, en gewoon op de markt kwam. Misschien had men er beter nog even een maandje of wat aan kunnen werken. Ik zei echter bijna onbegrijpelijk, want op de achtergrond speelden de release van de derde film, en dus de commerciële belangen, duchtig mee.

Conclusie:
EtM is destijds vaak over de toonbank gegaan puur omdat het logo van de Matrix er op stond. De muziek is wel top en het FPS gedeelte was  ook wel aardig. Maar ongeveer 2/3 van dit spel is gewoon zeer matig tot slecht. Dus waarom zou je dit kopen? Tja, het is toch de Matrix en je krijgt natuurlijk de kans om lekker ass te kicken. Een uurtje extra Matrixfilm was destijds ook een trekpleister. Voor alle mensen die geen fan zijn waren er betere alternatieven: Max Payne bijvoorbeeld. De PC en Xbox versies zijn identiek, en zien er het beste uit. De Cube versie is een rechtstreekse kopie van de PS2, en dat terwijl de Cube zoveel beter kon. De PS2 en Cube versies zien er het minst uit, maar hebben weer iets betere controls. Mocht deze game nog aan je collectie ontbreken, dan mis je niet echt iets.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.