Defender (PS2, Gamecube, XBox)

Voor de echte liefhebbers van old school gaming is Defender een mooie uitdaging. Wie heeft er vroeger niet een flink aantal guldens in deze arcadekast gestoken om met zijn ruimteschip op kwaadaardige Aliens te jagen en kolonisten te redden? De actie was manisch en de moeilijkheidsgraad hoog. In 2002 besloot Midway de game een nieuw jasje gegeven en kwam Defender op de nieuwste consoles van zijn tijd uit.

“Begin deze eeuw was ik blij met eindelijk weer eens een lekker simpele space shooter die er nog goed uitziet ook.”

Één van de belangrijkste factoren bij het uitbrengen van een update voor een geliefde klassieker is de gameplay. Het Atari standpunt was destijds: Easy to learn, difficult to master. Dus niet zoals tegenwoordig vele knoppencombinaties en dat soort onzin, maar gewoon lekker simpel gameplezier. En daar is Midway met Defender prima in geslaagd. Het duurt een minuutje of 5 en dan kun je eigenlijk gewoon onbekommerd aliens blasten. De besturing is heel direct, maar gelukkig heeft Midway twee tutoriallevels zodat je even kan wennen. Als je deze levels hebt voltooid gaat het vliegen als vanzelf.

Het verhaal in Defender is er één van dertien in een dozijn. Je bent een nieuwe rekruut die op het punt staat een heuse Defenderpiloot te worden. Aangezien de het menselijk ras in oorlog is met boosaardige aliens kunnen ze elke piloot goed gebruiken. Als Defenderpiloot moet je diverse missies volbrengen, kolonisten op verre planeten redden en andere ruimteschepen begeleiden. Met de verdiende punten kan je weer extra uitbreidingen en nieuwe wapens voor je schip kopen.

Defender ziet er prima uit, maar is niet al te moeilijk. Eerlijk gezegd denk ik dat de gemiddelde gamer het spel in tien uur wel helemaal heeft uitgespeeld. Toch is dat ook weer niet zo’n probleem want het blijft toch leuk om af en toe weer even een leveltje Defender te spelen. Verder zijn er nog diverse spelletjes voor twee spelers waardoor het spel toch leuk blijft. Het hoge pick up ’n play gehalte zorgt ervoor dat ook mindere goden in een twee speler duel nog een aardig eind komen. Maar het klassieke Defender stond bekend om zijn hoge moeilijkheidsgraad, en dat mist deze game wel.

Conclusie
Op de PS2 zijn de graphics misschien ietsje schraler dan op de Xbox en Gamecube, maar het spel speelt scherp. Begin deze eeuw was ik blij met eindelijk weer eens een lekker simpele space shooter die er nog goed uitziet ook. Defender is een goede keus voor de nostalgische gamer, maar ook de jongere gamers zullen lol beleven aan het afschieten van Aliens terwijl je haastig een stargate probeert te bereiken. Het extra bonusmateriaal (geschiedenis van het spel, interview met de makers) is iets wat ik vaker bij games zou willen zien.