We schrijven 2002, de gloriedagen van de PSX liggen alweer achter ons. Op de valreep produceerden enkele uitgevers nog even snel een paar games voor de stervende PSX. Van de meeste producten straalt het eraf dat het hier om een low budget product gaat, alleen bedoeld om de verstokte PSX bezitter nog snel even wat geld uit de zak te kloppen. Waarom zou Formula One Arcade (FAO) een uitzondering vormen? Nu, bijna 18 jaar verder stop ik deze game opnieuw in mijn PSX.
“Gas indrukken en rijden maar!”
In FOA staat niet, zoals in de meeste F1 games, realisme centraal, maar raceplezier. Het spel moet pretentieloos race vermaak bieden voor de mindere goden op race simulatie gebied. Zelf was ik destijds behoorlijk fan van de Grand Prix serie, maar ik moet toegeven dat altijd maar de boel afstellen soms heel saai kan zijn. Met FOA komt er geen afstellen aan te pas, gas indrukken en rijden maar! Tijdens het racen kan men items oppikken die allerhande voordeeltje bieden. Turbo’s, bredere banden, onkwetsbaarheid, autopilot en tijdbonussen bijvoorbeeld. Vooral dat laatste item kan belangrijk zijn aangezien voor elk circuit een strakke tijdslimiet geld. In elk geval heeft men een heuse licentie op de kop weten te tikken zodat alle namen uit de F1 in dit spel te vinden zijn. Kijk, dat geeft de burger moed.
Behalve een enkele race kan men ook tegen elkaar racen, of een stage-mode afwerken. De stage-mode is een beetje vergelijkbaar met Sega Rally. De speler moet meerdere circuits voltooien binnen een gestelde limiet. Lukt dit, dan worden nieuwe circuits unlocked. De circuits zijn allen min of meer identiek aan de bestaande F1 circuits. De beste tijden worden onder jouw naam opgeslagen, dus het is ook mogelijk om je vrienden af te troeven met allerlei ronde records. Verder kun je replays bekijken en opslaan. Het ziet er grafisch allemaal vrij behoorlijk uit voor een PSX titel.
Conclusie
Nu kan je na het lezen van dit alles het idee krijgen dat we hier te maken hebben met een redelijke titel. Niks is minder waar. FOA is echt veel te simpel en basic om de gemiddelde gamer lang te boeien. Dit komt voornamelijk door het feit dat er bijvoorbeeld geen gewone kampioenschap modus of iets dergelijks is. Alle verschillende teams maken eigenlijk niks uit, in wat voor wagen je ook zit, ze gaan voor de speler allemaal even hard. De enige reden waarom dit spel nog gewaardeerd kan worden is de twee speler split-screen mogelijkheid, maar ook daarvoor zijn betere titels verkrijgbaar. Voor het echte arcade gevoel moet je gewoon even Crash Team Racing op de kop tikken, en er zijn voor de PSX diverse leuke F1 titels te vinden.
Be the first to comment