Protector (C64)

Ik was in de jaren 80 behoorlijk fan van Atari’s Defender. Toen ik bij de lokale Dixon’s door de bakken met budget cassettebandjes aan het browsen was stuitte ik op Protector, en de screenshots deden meteen aan Defender denken. Voor nog geen tientje een leuk schietspelletje, het leek me destijds geen slechte deal. Thuisgekomen snel de tape opgeladen (kan je nog even rustig een frisdrankje inschenken en een bakkie chips halen) en…

“Laten we eerlijk zijn, dit schreeuwt om tegen een menselijke medespeler te worden gespeeld.”

Protector is een horizontaal scrollende shooter met split-screen waarbij één of twee spelers voorraden naar hun basis proberen te dragen. Daarna kunnen ze de basis van de andere spelers bombarderen om het spel te winnen. Je bent een beginnende kadet bij de US Army Helicopter Training School in Fort Rucker, en om af te studeren als helikopterpiloot moet je deze laatste missie voltooien. Verspreid over het gebied zijn voorraden en als je naar links of rechts vliegt moet je ze een voor een terugbrengen naar je basis terwijl de andere speler hetzelfde doet.

Je helikopter is bewapend met een 30 mm gatling-kanon en heeft beperkte munitie. Terwijl je de andere speler probeert af te schieten dien je ook je brandstofniveau in de gaten houden. Als je op je basis landt lever je de opgepikte voorraden af en kun je ook opnieuw bewapenen en tanken. Als je wordt neergeschoten terwijl je voorraden draagt, vallen de voorraden en verlies je een deel van je health-meter. Als je geen brandstof meer hebt, te veel schade oploopt of crasht ga je terug naar je basis. Zodra je genoeg voorraden hebt verzameld, veranderen ze in een bom die je moet dragen en op de vijandelijke basis gooien om het spel te winnen.

Conclusie:
Er zijn vijf moeilijkheidsgraden als je het tegen de computer opneemt. Maar laten we eerlijk zijn, dit schreeuwt om tegen een menselijke medespeler te worden gespeeld. Dat is ook de enige manier om enige lol uit dit spel te halen. In je eentje is het al snel een herhaling van zetten, en ben je na een uurtje er wel klaar mee. Met twee spelers is er nog een zeker spanningselement om je tegenstander te snel af zijn. Een spelidee met potentie, maar helaas een weinig fantasievolle uitwerking.