De transitie van 2D naar 3D gaming leverde mij vooral haat-liefde verhouding op. Enerzijds was het een natuurlijk gevolg van de toegenomen grafische mogelijkheden, maar anderzijds worstelde men af en toe met de speelbaarheid in de derde dimensie. Mortal Kombat 4 was een soort tussenfase, het was semi-3D, maar toch ook weer niet. Kon dit vijfde deel volwaardig de strijd met Tekken 3 (destijds mijn favoriete 3D vechtspel) aangaan?
“Dondergod Raiden verzamelt snel een groepje aardse vechters die nog wel in staat zijn om een poot uit te steken. Het toernooi kan beginnen.”
Mortal Kombat Deadly Alliance (MKDA) is al weer het vijfde deel uit de serie. In dit deel gaan de twee tovenaars Tsung en Chi een dodelijk verbond aan, en weten ze de voormalige Mortal Kombat kampioen Liu Kang te vermoorden. Het was destijds best een gedurfde move van de makers om Liu Kang te laten sterven, ik kan me herinneren dat ik oprecht geschokt was toen ik die scene zag. Met de dood van Liu lijkt niks hen meer in de weg staan om het toernooi eindelijk te winnen en de aarde te overheersen. Dondergod Raiden verzamelt snel een groepje aardse vechters die nog wel in staat zijn om een poot uit te steken. Het toernooi kan beginnen.
Nadat Mortal Kombat 4 ietwat tegenviel bracht Midway nu wel een echte 3D game die zich moest gaan meten met Tekken, DOA 3 en Virtua Fighters 4. Destijds kwam ook het geweldige Soul Calibur 2 in de schappen, dus er was sprake van echte concurrentie. Naast de gebruikelijke arcade gevechten zijn er ook nog andere mogelijkheden in het spel: de Kombat mode waarin je een vechter tot op het bot leert beheersen en de Krypt. In de Krypt kan je de geheimen van Mortal Kombat unlocken. Hiertoe moet je wel coins hebben verdiend met het spelen van het spel. Hoe duurder een geheim is, hoe beter. Meestal krijg je dan een verborgen character of een nieuwe vechtarena. Goedkope geheimen stellen niet veel voor, en meestal voel je je dan bekocht.
Het vechten is een flinke vooruitgang ten opzichte van het vorige deel. Elk karakter beschikt over 3 unieke vechtstijlen, en door deze stijlen te combineren kan je behoorlijke combo’s uit je gamepad toveren. Dit zorgde er voor dat button bashers al snel werden uitgeschakeld. En hierin schuilt de kracht van Mortal Kombat: Het bloed en de fraaie beelden zorgen ervoor dat je snel in het spel komt, maar om het spel te beheersen is tijd nodig.
Conclusie:
Mortal Kombat: Deadly Alliance was destijds een prima spel. Mortal Kombat fans waren blij over het feit dat de te melige humor van deel 3 en 4 weer wat op de achtergrond verdween. Dit is weer gewoon ouderwets vechten met een flinke portie gifzwarte magie. Eén klein pieterpeuterig nadeeltje voor cube bezitters is dat de Nintendo gamepad niet erg lekker meewerkt, en dat je wel even wat vingergymnastiek nodig hebt voor het spel lekker speelt. De Gamepad van Nintendo is niet altijd de meest makkelijke gebleken. Tegenwoordig nog steeds een aardig spel om er af en toe bij te pakken.
Geef als eerste een reactie