Mijn tienertijd maakte me een 90’s kid in optima forma. Ik was gek van gamen op mijn Mega Drive, ik las alle Comics die Juniorpress uitgaf en ik was gek van Nirvana en alternatieve muziek. Een waar lid van de MTV generatie. Als er dan een game uitkomt die al deze elementen optimaal combineert, dan is dat spekkie naar mijn bekkie. In 1995 brak het tijdperk van de de Playstation en (in mindere mate) de Saturn aan, maar SEGA was niet van plan om de Mega Drive een stille dood te laten sterven.
“SEGA bewees met deze game dat de Mega Drive nog niet was opgebrand.”
Sketch Turner is een ploeterende striptekenaar met als enige gezelschap zijn rat Roadkill. Maar op een avond zorgt een vreselijke onweersbui op mysterieuze wijze ervoor dat zijn getekende superschurk Mortus tot leven komt. Mortus sleurt Sketch de pagina’s van zijn eigen stripboek in! Nu hij gevangen zit in de wereld die hij zelf heeft gemaakt moet Sketch zich door de pagina’s van zijn eigen stripboek heen vechten voor een eindgevecht met Mortus. Misschien kan één van de andere stripfiguren, generaal Alissa Cyan, hem helpen…
Comix Zone is een side-scrolling beat ‘m up met een 4th wall twist , je bent je er als Sketch enorm van bewust dat je gevangen zit in een stripverhaal. De omgeving en de graphics lijken ook op de pagina’s van een stripverhaal. Sla vijanden tegen de zijkanten van de plaatjes, scheur door het papier en red het vege lijf in de wereld van comics. Sketch zelf kan springen, aanvallen en verschillende items gebruiken die hij in het stripboek vindt, waaronder zijn trouwe (en zeer nuttige) rattenvriend Roadkill. Knopcombinaties kunnen worden gebruikt voor diverse Special Moves.
SEGA bewees met deze game dat de Mega Drive nog niet was opgebrand. Comix Zone ziet er fantastisch uit en pusht het systeem weer een stukje verder dan we destijds gewend waren. De immersie in de wereld van de strip geeft het uitgekauwde genre van de Beat ‘m Up dat broodnodige stukje frisheid. De muziek in grungy en de stijl past helemaal bij was we in de jaren ’90 cool vonden. De omgeving zorgt ervoor dat je de wat mindere puntjes van deze game over het hoofd ziet: het blijft vooral meppen, meppen en nog eens meppen, en de controls hadden ietsje vlotter gemogen.
Conclusie:
Ben je een fan van dit genre, dan zijn er weinig titels beter dan dit. Het argument dat er alleen maar te knokken valt doet je waarschijnlijk ook niks; daar kwam je juist voor. De graphics behoren tot het beste wat de Mega Drive te bieden heeft en de sfeer is geweldig. Bij deze game werd een CD-tje geleverd waarop een band de muziek van de game bewerkt tot echte Grunge-songs. Ik moet bekennen dat ik die CD destijds grijs draaide. Voor fans van het genre geef ik deze game de hoogste rating. Ben je geen Beat ‘m Up fan, dan nog kan ik deze game van harte aanraden, je gaat ‘m op zijn minst goed vinden.
Be the first to comment