Op de Game Boy struikelde je over licentie games, en niet zelden kwamen deze titels al snel in de boedelbak te liggen. Ook aan platformers was er een geen gebrek. Je hebt op die manier maar twee kansen om bij de consument terecht te komen: iets toevoegen aan een uitgekauwd genre om relevant te blijken, of gewoon betaalbaar zijn. Hudson Hawk gooide destijds geen hoge ogen in de verkoopcharts, maar als budgetgame wilde ik onbekende games vaak een kans geven. Destijds kocht ik de game over van een vriend.
“Aanvankelijk vond ik Hudson Hawk best een pittige game.”
In deze platformer, gebaseerd op de gelijknamige komedie/actiefilm uit 1991 met Bruce Willis, kruipt de speler in de huid van Eddie Hawkins, bekend als ‘Hudson Hawk‘, ’s werelds beste inbreker. Na tien jaar in de gevangenis wordt Eddie vrijgelaten. Even lekker acclimatiseren als vrij man? Vergeet het maar. Twee gestoorden rijke stinkerds dwingen hem om zijn talenten als inbreker in te zetten. Jaren geleden creëerde Leonardo Da Vinci een machine met de bedoeling om gewoon lood om te zetten in brons. Da Vinci kreeg de schrik van zijn leven toen hij ontdekte dat de machine geen lood in brons omzet maar in goud. Het kristal dat hij daarbij gebruikte brak hij in drie stukken en verstopte hij in drie van zijn kunstwerken. En die mag jij dus gaan stelen.
De locaties die we aandoen zijn Van Rutherford’s Auction House in New York, het Vaticaan en tenslotte kasteel Da Vinci in Italië. Onderweg komt Eddie diverse tegenstanders tegen; van bewakers en waakhonden tot conciërges, gekke nonnen, zware jongens, paparazzi , en kinderen op de fiets. Hawk’s enige wapens zijn zijn vuisten en een honkbal. Hiermee kan je natuurlijk tegenstanders buiten westen gooien, maar ook lastig te bereiken schakelaars omzetten. Eddie kan ook kruipen om schoten en beveiligingslasers te ontwijken. Verder is het klimmen, klauteren en springen geblazen, het blijft tenslotte een platformer.
Aanvankelijk vond ik Hudson Hawk best een pittige game. De besturing is prima, en je hebt al vrij snel door wat de bedoeling is. Om het lastiger te maken hebben de makers een paar valstrikken en lastige sprongen in de game geplaatst die je alleen leert door ze te proberen. De game heeft hier en daar wat trial and error momenten, en ik vind dat altijd een zwaktebod. Toch heeft Hudson Hawk iets waardoor ik bleef spelen. de graphics zijn cute, de presentatie is dik in orde. Met slechts drie levels is de game wel aan de korte kant.
Conclusie:
Hudson Hawk is zo’n game die an sich vermakelijk genoeg is om er af en toe weer eens bij te pakken. De leuke graphics zorgen ervoor dat ik net even wat vaker opnieuw een poging waag als ik weer eens doodga op een manier die ik nooit had kunnen voorzien. Toch blijft deze game een gemiste kans. Hier had met iets minder oneerlijke gameplay en een leveltje of twee meer een zeer goede game in gezeten. Nu blijft het een middelmatige game die kopje onderging in de concurrentie met andere soortgelijke spelen.
Geef als eerste een reactie