Checkered Flag (Lynx)

Destijds zag Intertoys het niet echt meer zitten in de Atari Lynx. Ze gooiden de mooie kleuren handheld in de uitverkoop. Zelfs ik kon het van mijn zakgeld betalen. Bij het systeem kreeg ik de game Batman Returns. Een week of wat later kocht ik deze racegame erbij. Spelletje kostten op dar moment nog maar twintig gulden, dus voor heel even was dit systeem hemel op aarde: ik kon elke beschikbare Lynx game kopen die ik maar wilde, zelfs met mijn budget. Maar welke Lynx games waren nou de moeite waard?

“Het idee van zes vrienden die het tegen elkaar opnemen staat me zeker aan, jammer dat de Lynx nooit een hit is geworden.”

Chequered Flag is formule 1-racer, hoewel de Amerikanen er anders over lijken te denken. De Amerikaanse versie zet het als Indy-car spel neer. Graphics waren destijds nog zo beperkt dat je hiermee weg kon komen. De game bevat 18 tracks op het Amerikaanse platteland of in steden. Spelmodi zijn onder meer Practice, Single Heat en een kampioenschap met 8 races. De startpositie kan willekeurig worden ingesteld of bepaald in een kwalificatieronde. De lengte van een race kan worden ingesteld tussen 1 en 50 ronden. Ook aanpasbaar zijn de kleur van de auto en het geslacht van de bestuurder, zonder dat dit verder enig effect op het racen heeft. Maar voor zijn tijd was de optie om als vrouw te racen vrij nieuw.

De gameplay is in Pole Position-stijl, je kijkt van achteren tegen de auto aan. Een knop versnelt, een andere remt, veel simpeler kan het dus niet. Links en rechts op de joypad stuurt terwijl op en neer schakelt als de optie om te schakelen had geselecteerd. Af en toe drukte ik in de hitte van de strijd op schakelen terwijl dit zeer zeker niet de bedoeling was. Door tegen andere auto’s te botsen begint je bolide nagenoeg onbestuurbaar te spinnen. Bots je tegen één van de obstakels langs de weg (bomen, struiken, rotsen of dieren) dan sta je abrupt stil.

Het spel kan door maximaal zes spelers worden gespeeld via een ComLynx-verbinding. Als er minder spelers racen, kunnen de resterende posities worden ingevuld door AI-gestuurde coureurs, tot maximaal 10 auto’s per race. Ik heb helaas nooit zoveel Lynx bezittende vrienden gehad. Ik heb wel één keertje één op één kunnen racen, en dat ging prima. Het idee van zes vrienden die het tegen elkaar opnemen staat me zeker aan, jammer dat de Lynx nooit een hit is geworden.

Conclusie:
Graphics en geluid zijn prima. Het “Gentlemen, start your engines” aan het begin is een leuke extra touch. De opties zijn, afgezet tegen hedendaagse mogelijkheden, beperkt maar afdoende. Het kampioenschap gaf me nooit echt het gevoel dat ik het tegen echte tegenstanders opnam, daarvoor bezitten de andere racers te weinig variatie en persoonlijkheid. Maar voor een handheld game begin jaren ’90 is dit zeer zeker een behoorlijke titel. Ben je een trotse Lynx bezitter, en zoek je een leuke racegame zonder poespas, dan is deze titel zeker het overwegen waard.