Het is inmiddels al weer meer dan honderd jaar geleden dat de eerste Tour de France van start ging. Nu komen er met grote sport evenementen sowieso altijd wel wat bijbehorende games uit, maar wielrengames is niet een genre waar ik direct veel voorbeelden voor handen heb. Ik was destijds redelijk into Cycling Manager 3, maar verder had ik het idee dat deze sport zich maar lastig vertaalde naar de wereld van videogames.
“De sfeer van het Franse platteland en de grote steden komt afdoende naar voren.”
Meestal vervallen wielergames waarbij zelf gereden moet worden vaak in rammen op je toetsenbord, of het aan gort raggen van je joystick. In dit spel laten we de wielrenner fietsen door af en toe op de X knop te drukken. Als je sneller op de knop drukt gaat de wielrenner ook sneller. Denk nu niet dat je als een gek op die knoppen moet gaan rammen, dat heeft geen zin. Ten eerste is in een rustig tempo drukken al genoeg om je renner een flinke snelheid te laten bereiken. Bovendien moet je ook rekening houden met de fitheid van je coureur, slipstream van je tegenstanders en de omstandigheden op de weg.
Het belangrijkste onderdeel van de game is de Tour mode, een soort carrièremode. Je begint als een middelmatig rijder met een klein budget. Door middel van training en het winnen van kleine koersen moet je jezelf opwerken om uiteindelijk mee te doen aan de belangrijkste wedstrijd van allemaal; de Tour de France. Voor training is echter geld nodig, dus het winnen van koersen is zeer belangrijk. Dat levert je prijzengeld en eventueel sponsoren op. Daarnaast kan je de game ook nog in een Arcademodus spelen.
Het beeld van Tour de France ziet er adequaat uit. Het is niet bijzonder, maar de sfeer van het Franse platteland en de grote steden komt afdoende naar voren. De andere renners zijn vooral door de shirts van elkaar te herkennen, maar in het spel let je daar eigenlijk niet zo op. Het zijn vooral poppetjes die je moet inhalen. Als eerste aan de streep komen, dat is het enige dat telt. Enige ploegentactiek of andere wielerstrategie is niet echt aanwezig. Eigenlijk is het enige wat de speler strategisch kan invullen het drinken van water op de juiste momenten en op de juiste momenten versnellen en remmen.
Conclusie
Hoewel het spel als wielersimulatie een beetje matig is, is het simpele van de game op zijn manier ook wel weer charmant. Het spel wordt hierdoor toegankelijk voor een groter publiek dan wielerfans alleen. Tour de France is een simpel spel dat je snel door hebt, en door de aardige carrièremodus velen wel enige tijd achter hun PS2 of XBox zal weten te houden. Voor de echte wielerfans een leuk tussendoortje.
Geef als eerste een reactie