Alweer 35 jaar oud en nog steeds uiterst speelbaar. De importantie van Super Mario Bros. kan niet genoeg onderstreept worden. Eind 1984 lag de gameswereld op zijn gat. Atari had de consument met E.T. en een matige 2600 versie van Pac-Man dermate teleurgesteld dat het consumentenvertrouwen all low was. Niemand leek nog te zitten wachten op een gameconsole. Nintendo had in Japan net de Famicom uitgebracht, en onder de term entertainment systeem wilde men nu Noord-Amerika en de rest van de wereld veroveren. De Killer-App? Een dikke Italiaanse loodgieter met een pornosnor.
“Het geniale van Mario zit hem in de speelbaarheid.”
De gemene Bowser (King Koopa) heeft Prinses Peach ontvoert. Alle inwoners van The Mushroom Kingdom (Er zijn door de makers vast wat Mushrooms gebruikt om dit plot te bedenken) zijn veranderd in objecten zoals stenen en planten. De enige die dit kan terugdraaien is de prinses, dus iemand moet haar bevrijden. Mario en zijn broer Luigi gaan dus op pad en moeten door diverse kleurrijke werelden ploeteren om de dame in nood te redden. Onderweg kan je allerhande bonussen oppikken die je van pas komen tijdens je avontuur.
Het gaat te ver om Super Mario Bros. de eerste platformer ooit te noemen. Er waren voorgangers zoals Donkey Kong (met Mario), Jumpman, Space Panic, Pitfall en het minder bekende Bobby is Going Home. Maar Mario tilde het genre wel naar een ander level. Sterker nog, de komende jaren zouden platformgames het dominante spelgenre worden. Het zit dan ook erg slim in elkaar. Het beginlevel is vooral bedoeld om de speler te laten wennen aan de controls en te ontdekken wat er allemaal mogelijk is. Voor je het weet spring je bovenop je tegenstanders, verdwijn je in plantenpotten en ontdek je bonuslevels!
Het geniale van Mario zit hem in de speelbaarheid. Bij de eerste platformers moest je je sprongen goed timen. Eenmaal in de lucht was je machteloos tot de landing. Met Super Mario Bros kon je heel eenvoudig je sprong controleren. Daarnaast kon je door harder te lopen hoger springen en lastige plekken op het scherm toch bereiken. Sterker nog, destijds probeerden we voor de lol te kijken of we door wat stenen weg te stompen uit het speelveld konden springen. Voor we het wisten liepen we bovenlangs, boven het plafond over het level heen en kwamen we in een warp-zone uit, waardoor je een enkeltje naar verdere levels kon boeken! Het was maar een klein voorproefje van alle geheimen en bonussen waar deze game vol mee bleek te zitten.
Conclusie
Het geheim van het succes is de combinatie van speelbaarheid en het lekker verkennen van de levels. Er viel zoveel te ontdekken! Bovendien had je nu een echt doel: het bevrijden van de prinses en dus het uitspelen van de game. Games waren destijds erg beperkt qua spelopzet: probeer zo lang mogelijk te overleven of zet de hoogste score neer. Super Mario Bros gaf je een geheel andere intrinsieke motivatie tijdens het spelen. En hoewel Super Mario Bros. 3 het beste deel van de NES-serie zou worden ontkomen we er niet aan om een game dat zo’n hoge standaard zette de beste score mee te geven.
Geef als eerste een reactie