Na de teloorgang van de Dreamcast vocht SEGA zich weer een weg terug op de console. Niet als systeem, maar als games developer. De ene na de andere titel werd met veel bombarie uitgebracht, en het was erg vervreemdend voor mij als Mega Drive fan om Sonic op een Nintendo te zien rollebollen. Ook Sony en Microsoft mochten zich verheugen op de aandacht van Sega, destijds had ik als recensent de eer om voor alle systemen het spel SEGA Soccer Slam te testen. En nu, op een zowaar regenachtige junidag, fris ik mijn gameherinneringen weer even op.
“Denk eerder aan vuistslagen, energiestoten en ‘killer kicks‘.”
In Soccer Slam kan de speler uit enkele vreemde teams met, voor zover mogelijk, nog vreemdere spelers kiezen. De ene speler is nog exotischer dan de ander. De spelers spelen in op de stereotypen van het land van herkomst, iets wat veel mensen tegenwoordig wat twijfelachtig vinden. Het spel is voorzien van enkele biografieën zodat de speler zijn favoriete team met zorg uit kan kiezen. Vervolgens is het tijd om eens een potje te gaan ballen. In een soort parodie op de Amsterdam ArenA (alleen blijft het gras hier wel liggen) presenteren de teams zich in stijl aan het publiek. Elke ploeg bestaat uit 3 spelers en een keeper. Dit is om de chaotische wedstrijden die gaan volgen nog een beetje overzichtelijk te houden.
In Soccer Slam is voetbal inderdaad oorlog. Alles is geoorloofd om te scoren. En denk nu niet aan een tackle van achteren of een elleboogstootje. Dat is dus echt niet genoeg in Soccer Slam. Denk eerder aan vuistslagen, energiestoten en ‘killer kicks‘. De situaties zijn af en toe zo grotesk dat ik even aan NBA Jam TE moest terugdenken. Het klinkt misschien allemaal nogal agressief, maar in de praktijk is al het geweld nogal tekenfilmachtig, en daarom toch grappig en redelijk onschuldig. Geen spatje bloed vloeit, en de spelers krabbelen na de meest grove aanslagen uiterlijk onaangedaan overeind.
Een goede vriend van mij pakt de tweede controller, en besluit een potje tegen mij te gaan spelen. Natuurlijk heb ik al een paar potjes zitten oefenen, dus hij heeft natuurlijk geen schijn van kans. Althans, dat zou het geval moeten zijn. Helaas prijkt aan het einde van de match de score 5-2 op het scorebord. Voor die vriend. Daarop verslaat hij me nog 3 keer. Commentaar: “Het spel heeft een hoog pick-up-and-play gehalte. Ik had nog geen potje gespeeld, en toch weet ik van je te winnen.” Euhhh…ja bedankt….
In een humoristisch spel als dit verwacht je niet veel techniek en tactiek. Dat valt echter enorm mee. Soms kun je onverwacht ruimte creëren door de bal slim rond te spelen. Als je vervolgens ook nog eens op het juiste moment een slim tikje links of rechts uitdeelt is de weg naar de keeper misschien wel open. Die keepers zijn niet voor de poes, dus het plaatsen van de bal en een flink schot zijn de minste vereisten om een goaltje te maken. En soms, heel soms, kun je met de juiste knoppen combinaties een soort special moves ondernemen die resulteren in enorm ‘over the top‘ doelpunten. Verder kan de speler zijn soms extra krachten oproepen als het powerbalkje in het scherm helemaal gevuld is.
Conclusie
Sega Soccer Slam is een aardige party game. Natuurlijk is niet alles even vlekkeloos. De bal doet soms vrij rare dingen, en de actie is zo chaotisch dat je simpelweg door button-bashing hoopt dat de bal ’toevallig’ goed valt. De cartoony actie, gelikte graphics en humoristische entourage maken echter enorm veel goed. De spectaculaire goals en het feit dat dit spel zich extreem leent om door meerdere spelers gespeeld te worden maken Sega Soccer Slam een verantwoorde aanschaf voor je retrocollectie. Waarschuwing: Het spel heeft een hoge ‘nog één potje’ factor.
Geef als eerste een reactie