Vandaag gaan we opnieuw ver terug in de tijd met de tweede collectie van Atari games. De Atari Collection 2 biedt net als de eerste editie 20 games. Als fan van de oude Atari-systemen was ik meer dan tevreden over de eerste collectie. Laten we eens gaan kijken of ik hetzelfde kan zeggen over collectie numero 2!
“De overige 2600 games op de cartridge zijn middelmatig, waardoor ik de cartridge enigszins als teleurstellend ervaar.”
De tweede editie is wederom een mix van Atari 2600 (15) en 7800 (5) games. Als je even snel een blik werpt lijkt het even alsof er games opstaan die ook al op de eerste cartridge stonden. Dit komt doordat er drie 7800 games op de cartridge staan, die als 2600 games ook op de eerste cartridge staan. Zelfde game, andere versie. Het betreft Desert Falcon, Centipede en Asteroids. Deze laatste twee zijn natuurlijk klassiekers, maar wel klassiekers die ik het liefst old school in de 2600 variant speel.
Van de overgebleven 17 games is er één die er met kop en schouders boven uit steekt: Yar’s Revenge. Yar’s Revenge was voor zijn tijd een unieke game. Op het scherm beweegt een Yar, en zijn vijand is de Qotile. Het doel is om je vijand uit te schakelen welke zich achter een schild bevindt. Je moet eerst het schild weg schieten of opeten. Daarna kun je een kanon afvuren op de Qotile. Dood je de vijand, krijg je een nieuw level. Er zijn twee levels die elkaar telkens afwisselen. Wel wordt de moeilijkheidsgraad steeds hoger. De Qotile geeft zich natuurlijk niet zomaar gewonnen en vuurt projectielen op je af, waaronder de swirl. In het midden van het scherm zit een een zone waarin je niet geraakt kan worden. Met uitzondering van de Swirl, die dood je altijd, waar je je ook bevindt. Deze game heeft een hoge verslavingsfactor!
Een andere noemenswaardige game is Dark Chambers. Deze game wordt wel eens gezien als een Gauntlet clone. Beide zijn Maze Adventure games, en beide zijn gebaseerd op de game Dandy. Feitelijk is Dark Chambers een remake van Dandy. In deze game beweeg je je door een doolhof aan kamers. Je zoekt naar schatten en je probeert power ups te vinden. Het doel is om alle levels te doorlopen en in de tussentijd zo veel mogelijk punten te verzamelen. Uiteraard kom je vijanden tegen en deze hebben een leuke gimmick. Zombies zijn de laagste vijanden, deze kun je doden. Maar elke andere hogere vijand veranderd in een lagere vijand, tot hij uiteindelijk in een zombie veranderd en je hem kunt doden. Een vijand is dus meerdere vijanden in één! Het is een toffe adventure game en het laat zien dat de 2600 óók geschikt was voor dit genre.
Daarna wordt het verdacht stil. Want hoewel er dus nog 15 games over zijn, springt er voor mij weinig écht boven uit. De 7800 games zijn oké. Een potje Basket Brawl is leuk, Planet Smashers is aardig. Laatstgenoemde is een verticale shooter, maar daar zijn er echt betere van. De overige 2600 games op de cartridge zijn middelmatig, waardoor ik de cartridge enigszins als teleurstellend ervaar. Er zijn zoveel toffe Atari 2600 titels. Ik denk aan een Enduro, River Raid, HERO, Moon Patrol, Phoenix, Space Invaders, Pitfall… Ik zou wel een derde collectie kunnen samenstellen. Zonder enige moeite.
Wat wel de redding van de cartridge zou kunnen zijn, is de Evercade VS. Deze console versie van de Evercade biedt de mogelijkheid de spellen met iemand anders te spelen. En dan worden games als Air Sea Battle, Bowling, RealSports Tennis, Sprintmaster en zelfs het primitieve Street Racer ineens een stuk interessanter. Dat zijn in mijn ogen ook games om sámen te spelen, iets wat met een gewone Evercade (nog) niet mogelijk is. Misschien goed om te vermelden dat Dark Chambers ook een game is die je in co-op mode kan spelen.
Om af te sluiten is het Wizard dan misschien nog het vermelden waard. Deze game is gemaakt in 1980, maar werd nooit door Atari uitgebracht. Later werd deze alsnog speelbaar op de Atari Flashback 2. En nu is hij dus te vinden op deze Evercade cartridge. Je ziet een doolhof op je scherm. Het doel is om je vijand uit te schakelen, maar dat kan alleen als je hem ziet. Achter een muur is hij niet zichtbaar, je moet hem dus eerst opzoeken. Uiteraard schiet de vijand ook op jou. Wie het eerst 100 punten scoort wint. De game op zich is niet heel bijzonder, maar dat hij nu speelbaar is op de Evercade, dat dan weer wel. Deze moet je toch een keertje opstarten.
Conclusie:
Het is niet de beste cartridge die is uitgebracht. Dat ligt niet aan de Atari 2600, maar aan de keuze voor de games. Yar’s Revenge en Dark Chambers zijn in mijn ogen de beste games op deze cartridge. Het is te hopen dat de multiplayer mogelijkheden van de Evercade VS met deze cartridge benut kunnen worden, want dat zou de redding van deze cartridge kunnen zijn. Tot die tijd, moeten de twee toppers van de cartridge de release dragen. Yar’s Revenge behoedt deze cartridge voor de laagste score, waardoor hij blijft steken op een ‘gaat wel’.
Jammer inderdaad. Er is best wel wat beters te vinden voor de 2600.
Evercade mist een kans door geen paddle controllers op de markt te brengen. Daarmee open je een scala aan 2600 goodness. Kaboom!, Breakout, Super Breakout, Circus Atari, Warlords, etc.