Bij een eindeloze stroom aan remakes die de laatste jaren uitkomen kon het bijna niet anders; ook déze legendarische serie zou een oppoetsbeurt krijgen. GTA 3, Vice City en San Andreas zijn al meer dan 17 jaar oud, dus een moderne console als de Nintendo Switch zou niet al te veel moeite moeten hebben met de audio en visuele prestaties. Sinds bijna iedereen op deze planeet weet wat GTA is zal ik het verder niet hebben over de inhoud van deze classics. Wél ga ik het hebben over de kwaliteit van deze ports (Zet je schrap). En of deze trilogie je zuur verdiende geld waard is.
“Grand Theft Auto, of Grand Theft Wallet?”
In de Nintendo e-shop heb je (op het moment van schrijven) weinig keuze. De games in de trilogie worden niet apart aangeboden zoals in de BioShock-, of Borderlands serie. Alles of niets. En dat is jammer, want niet iedereen heeft behoefte aan alle 3 de titels. In totaal trek je een kleine 25 gigabyte binnen die na aankoop gelukkig afzonderlijk te downloaden zijn. Op het moment van aankoop tik je 59 euro af. Maar is deze verzameling deze stevige prijs ook waard?
Anno 2021 is er weinig spectaculairs te vinden in de presentatie van de in de 2000’s uitgegeven originele 3 games. De modellen doen blokkerig aan. De belichting is redelijk, maar niet om over naar huis te schrijven. Ook de textures zijn gedateerd. Rockstar Games heeft voor deze releases Grove Street Gaming ingehuurd om te ports te realiseren. Om de speelervaring te moderniseren heeft Grove Street Gaming de modellen van vooral voertuigen en in mindere mate de personages onder handen genomen, maar daarbij de omgeving zoals wegen, huizen en bomen intact gelaten. Ook zijn in alle 3 GTA delen enkele grafische effecten toegevoegd zoals reflectie, verbeterde belichting, hoge resolutie schaduwen en een oneindige kijkafstand.
Er ontstaat met de ultra gedetailleerde voertuigen en een gedateerde lage kwaliteit omgeving een verschil in grafische stijlen die niet matchen. Daardoor doet het geheel erg goedkoop aan. De keuze om de textures te vervangen door HD textures, de omgevingsmodellen, de karaktermodellen en de originele voertuigmodellen handmatig een beetje op te poetsen was naar mijn mening een betere keuze geweest. Op die manier zou het geheel meer in elkaar blenden. Deze manier van aanpak zou ook een enorm ander probleem oplossen… Met de verbeterde voertuigmodellen, de belichting, reflectie, schaduw mapping en de oneindige kijkafstand word de niet al te snelle Nintendo Switch op haar knietjes gedreven. De speler mag blij zijn als er een framerate van 30 wordt gehaald. Maar we zitten zitten over het algemeen naar een beeld te kijken van tussen de 20 en 25 frames per seconde. Dat moet niet kunnen met een gameserie van begin deze eeuw.
Vooral met racegames is het gewenst dat een framerate niet variabel is. Daarmee voorkom je dat je de controle verliest en gaat overcompenseren. Met zoveel verkeer op de weg is het lastig om auto’s te ontwijken. Zeker wanneer je de aandacht hebt getrokken van de smerissen of andere gangs. Je zit bij moeilijke missies al op het puntje van de stoel, bank of wc. Maar zodra je moet vechten tegen de controls in plaats van tegen je vijanden kan het behoorlijk frustrerend worden. Daar komt bij dat vaak op het laatste moment uit het niets een ander voertuig kan verschijnen. Onacceptabel. Dan maar wat minder kijkafstand gemaskeerd met mist dan deze ongein. Een remake moet op z’n minst voelen als het origineel.
Dit alles zou een deal-breaker zijn bij nagenoeg elke andere remake, maar GTA is niet voor niets een legendarische serie. Ondanks de prestaties maakt de fun factor een hoop goed. Het is na jaren weer cool om een hoerentent te kopen met Vinny Pistone of van Carl een bolle hood dude te maken. De prestatie-mankementen schijnen wel door, maar zijn niet zo vervelend dat het onspeelbaar is. Verre van dat. Je raakt na verloop van tijd gewend aan de besturing. Dat je de GTA classics op een handheld kan spelen liggend op de bank draagt ook bij aan de positiviteit.
Grove Street Gaming heeft ook enkele verbeteringen aangebracht in de gameplay. Auto aiming controls werken heerlijk. Lock on gaat makkelijk met de ZL knop. De subtiele HD rumble geeft de speler een gevoel van feedback, en ondertiteling is qua tekstgrootte aan te passen. Allemaal opties die meer dan welkom zijn. De radiostations zijn weer ouderwets goed. Uiteraard ontbreken er licenties, maar een groot deel van de tracks zijn overgenomen uit de originele games. Audioconversaties in cut-scenes zijn van wat mindere kwaliteit dan dat we vandaag de dag gewend zijn.
Conclusie:
Nostalgie is goed te herbeleven met deze prijzige trilogie. En dat raakt de kern van deze e-shop titel. Ben je een old school gamer die niet klaagt over een imperfecte frame rate? Want laten we eerlijk zijn. In de 2000’s waren 3D 20fps tot 30fps games prima speelbaar, en verwacht je daarbij geen grafische topprestatie, dan is GTA definitive trilogy een erg lekkere aankoop. Ben je nieuw met GTA. Of wil je het ontdekken omdat het een legendarische gamereeks is? Wacht dan op een, hopelijk aankomende frame rate patch, of een fikse korting.
Geef als eerste een reactie