Tetris is natuurlijk een oeroude game. Het was speelbaar op de eerste programmeerbare computers. De eerste versie van Aleksej Pazjitnov was gemaakt op een primitieve computer, zonder grafische mogelijkheden. Hoewel we inmiddels bekend zijn met de meest uitgebreide versies bestonden de “graphics” van deze eerste versie alleen maar uit ascii-tekens. Het is dan ook niet gek dat Tetris met terugwerkende kracht naar zo’n beetje elk systeem is geport: het draait op alles! Dit gebeurt echter niet met een winstoogmerk. Dit gebeurt omdat mensen enthousiast zijn over een systeem. Mensen uit de homebrewscene. Mensen die iets willen creëren. Nu ben ik een groot liefhebber van de Videopac, maar de Tetris port voor dit systeem is compleet langs me heengegaan. Tot nu dan, gelukkig. Laten we eens 30 minuten kennis gaan maken met deze game!
“Wie bekend is met de Videopac, weet dat deze spelcomputer niet bekend staat om zijn soepele gameplay. Iets wat voor Tetris natuurlijk een noodzaak is.“
De Philips Videopac, in de VS bekend als de Magnavox Osyssey2, is één van de eerste spelcomputers gebaseerd op een microprocessor. Het systeem kwam uit in de pioniertijd van de video games, en de spellen waren op zijn zachtst gezegd primitief. Als we nu terug kijken had dat twee belangrijke redenen. De meest voor de hand liggende is natuurlijk dat de mogelijkheden van deze systemen beperkt waren. Maar de tweede, wat minder voor de hand liggende reden, was de creativiteit van de programmeurs. Dus lang nadat de lifespan van een systeem ten einde is gekomen, zijn er nog enthousiaste liefhebbers die met hun programma’s letterlijk alles uit een machine willen halen.
In 2007 was er zo’n enthousiasteling, genaamd Ted Szczypiorski, die vond dat ook de Videopac moest beschikken over een goede Tetris versie. Met succes maakt hij de kloon Puzzle Piece Panic. Wie bekend is met de Videopac, weet dat deze spelcomputer niet bekend staat om zijn soepele gameplay. Iets wat voor Tetris natuurlijk een noodzaak is. Maar in het kader van “alles uit een systeem halen”, is Ted er in geslaagd om er een soepele en uitermate goed speelbare game van te maken.
De gameplay is bekend. De speelstukken vallen langzaam naar beneden, en aan jou de taak om volle lijnen te maken. Je kunt ook in deze versie de speelstukken herkennen aan hun kleur. De Videopac-controller heeft natuurlijk maar één vuurknop. Dat maakt dat je de stukken maar één kant op kan draaien. Op een hoger level wil dit nog wel eens tegen je werken. Maar dit is dan ook werkelijk het enige minpuntje. De game bied je een zeer realistische Tetris ervaring. Inclusief een stijgende moeilijkheidsgraad. Elk level stijgt de snelheid een tikje en ik kan je vertellen dat het na level 10 serieus moeilijk wordt! Net als op de Gameboy kun je kiezen voor speelstijl A of B én je kunt desgewenst op een bepaalde hoogte starten.
Conclusie:
Grafisch ziet het er degelijk uit. Zelfs goed, als je in acht neemt dat we het nog steeds over een Videopac hebben. Je speelt op de linkerzijde van het scherm. Bovenin wordt je score bijgehouden en rechtsonder op het scherm wordt groot je huidige level aangegeven. Dit is gewoon Tetris zoals het bedoeld is. En dat is best knap voor dit systeem. De gameplay is vloeiend en speelt net zo goed als elke andere Tetris versie. En door mijn voorliefde voor zowel Tetris als de Videopac kan ik niet anders dan deze game de maximale score te geven. Op naar nieuwe high scores!
*: Dit waren de zwaarste 30 minuten van mijn leven, voor deze game is het game over.
**: Prima 30 minuten, maar daar zal het waarschijnlijk ook bij blijven.
***: Die 30 minuten zijn me goed bevallen, dat worden er nog wel meer.
****: Die 30 minuten vlogen voorbij, dit is een aanrader!
*****: Ik kon niet meer stoppen, die 30 minuten worden binnen no time 30 uur!
Be the first to comment