In de jaren ’90 kon je in veel boekenwinkels shareware diskettes kopen. Hierop stonden demo’s van spellen die al in de winkels lagen, en shareware titels: spelletjes die je dan voor een deel kon spelen, en als je het beviel, dan kocht je de rest. Het verdienmodel was dat gamers deze programma’s zoveel mogelijk met elkaar deelden. Op deze manier kwamen mensen in een pre internet tijdperk makkelijk met jouw titels in aanraking. Met name voor kleinere uitgevers interessant. Op zo’n diskette trof ik destijds dit avonturenspel van Gray Design Associates aan.
“Hugo’s House of Horrors is een adventure, maar denk dan wel een beetje in termen van budget Sierra.”
Hugo’s vriendin Penelope zit gevangen in een spookhuis en Hugo moet het huis doorzoeken om haar te vinden. Dat gaat uiteraard niet zonder slag of stoot. Hij komt het huis binnen, krijgt hulp van een gekke wetenschapper, vermomt zich als een monster om aan andere huisgenoten te ontkomen, ontsnapt aan een boze hond en vindt zijn weg naar de grotten onder het gebouw. Hij ontwijkt dodelijke vleermuizen en een mummie en bereikt een duister meertje met een oude man die de weg blokkeert. En zo stapelen de problemen voor Hugo zich maar op. Mocht Hugo zijn geliefde weten te redden, dan staat niets een gelukkig huwelijk in de weg.
Hugo’s House of Horrors is een adventure, maar denk dan wel een beetje in termen van budget Sierra. Zelfs voor het begin van de jaren ’90 zag dit er wel erg eenvoudig uit. Je stuurt met de pijltjestoetsen, en af en toe typ je commando’s in zodat Hugo in contact komt met objecten en personen in zijn omgeving. Uiteraard probeert het spel de hersentjes af en toe even flink te laten kraken. Waar moet dit item gebruikt worden? En hoe kom ik dit obstakel precies voorbij? Ook zal je af en toe even adequaat en snel moeten reageren. Verder snijdt het spel qua horror vooral clichés aan en gooit daar een sausje melige humor overheen.
Conclusie:
Dit is het eerste spel in de Hugo’s House of Horrors shareware-trilogie. Je krijgt een op het oog volledige game, maar als het je bevalt kon je een soort upgrade bestellen. In dat geval kreeg je Hugo’s Mystery Adventure, Hugo’s Amazon Adventure en een boek met de nodige tips en oplossingen in de bus. Aangezien je het eerste spel in een krap half uurtje kan uitspelen kan ik me voorstellen dat liefhebbers best hun tanden willen zetten in nog twee adventures. Maar heel eerlijk gezegd, de game is al te makkelijk en te simpel. Doordat het Shareware was heeft Hugo een plekje in de nostalgie van veel gamers weten te veroveren, maar daar is dan ook alles wel mee gezegd.
Be the first to comment