De Resident Evil serie is inmiddels bij de meeste gamers welbekend. Tientallen games overspoelden de markt, er zijn diverse films (van zeer wisselende kwaliteit) uitgekomen, en één van mijn favoriete games ooit is Resident Evil 4. Op de PS2 had ik al een tijdje deze game liggen, en ik besloot me er eindelijk eens aan te wagen.
“Het is even wennen geblazen, maar na een half uurtje had ik de besturing toch aardig in mijn vingers.”
In dit spel ben jij Bruce McGivern, een jonge geheim agent op jacht naar Morpheus, een maniak die het gevaarlijke T-Virus in zijn bezit heeft. De jacht brengt Bruce bij een cruiseschip, dat in handen is van de geheimzinnige Umbrella organisatie. Morpheus is een ex-lid van deze organisatie, en heeft het virus op het schip losgelaten. Bijna alle passagiers zijn dood… of niet? In deze game moet je met Bruce op jacht naar Morpheus, om zo achter zijn plannen te kunnen komen. Tijdens het spel blijkt echter maar weer eens dat niets is wat het lijkt. Het plot gaat veel dieper dan de held die eenvoudig weg de schurk moet pakken. En wat is de rol van de geheimzinnige agente Fong Ling? Staat ze aan de kant van Bruce, of houdt ze er een eigen agenda op na?
Dead Aim heeft een paar unieke elementen in vergelijk met de andere Resident Evil games. Er is een nieuw schietsysteem ontwikkeld. Het spel speelt in een third person view, maar als je wilt mikken en schieten, dan switcht het beeld naar een first person view. Dit klinkt wat raar, en zo speelt het in eerste instantie ook. Vaak ging het in het begin even mis omdat ik de controls nog niet lekker in mijn vingers had. Het is even wennen geblazen, maar na een half uurtje had ik de besturing toch aardig in mijn vingers.
De sfeer van de Resident Evil games is altijd heel erg belangrijk geweest, en dat geld ook voor deze game. Het schip waarop de actie plaats vindt is lekker macaber, een beetje vergelijkbaar met de horrorfilm Ghostship. Ook het zombie– en goregehalte is lekker hoog. Sommige kamers en taferelen zien er echt ronduit smerig uit, en je wilt vaak zo snel mogelijk naar een veilig punt hollen. Ook met de munitie kan je maar beter zuinig zijn, het is zo op, en de nieuwe munitie ligt niet echt voor het oprapen.
Conclusie
De sfeer van de game is zeker een ervaring op zich. Jammer genoeg komt de game hier en daar wat tekort ten opzichte van andere delen uit de serie. De puzzels in Dead Aim zijn vrij simplistisch. Meestal is het niet veel meer dan in de ene kamer een kaartje scoren zodat je in de andere kamer een deur kan open doen. Voor de gemiddelde gamer zal Dead Aim daardoor al snel een beetje saai worden. Dead Aim is zeker geen slecht spel, maar niet de beste titel in de Resident Evil serie
Geef als eerste een reactie